26- عـَلِيُّ بـْنُ إِبـْرَاهـِيـمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِى نَصْرٍ عَنْ رِفَاعَةَ عَنْ أَبِى عـَبـْدِ اللَّهِ ع قـَالَ كـَانَ عَبْدُ الْمُطَّلِبِ يُفْرَشُ لَهُ بِفِنَاءِ الْكَعْبَةِ لَا يُفْرَشُ لِأَحَدٍ غَيْرِهِ وَ كـَانَ لَهُ وُلْدٌ يـَقـُومـُونَ عـَلَى رَأْسِهِ فَيَمْنَعُونَ مَنْ دَنَا مِنْهُ فَجَاءَ رَسُولُ اللَّهِ ص وَ هُوَ طِفْلٌ يـَدْرِجُ حـَتَّى جـَلَسَ عـَلَى فـَخـِذَيـْهِ فـَأَهـْوَى بـَعـْضـُهـُمْ إِلَيْهِ لِيُنَحِّيَهُ عَنْهُ فَقَالَ لَهُ عَبْدُ الْمُطَّلِبِ دَعِ ابْنِى فَإِنَّ الْمَلَكَ قَدْ أَتَاهُ
اصول كافى جلد 2 صفحه 339 روايت 26

ترجمه روايت شريفه :
امـام صـادق عليه السلام فرمود: در آستانه كعبه براى عبدالمطلب فرشى مى گستردند كـه مـخـصـوص او بـود و براى ديگرى در آنجا فرش گسترده نمى شد، و او فرزندانى داشـت كـه بـالاى سـرش مـى ايـسـتـادنـد و از كـسانى كه نزديكش مى رفتند جلوگيرى مى كـردنـد. رسول خدا صلى اللّه عليه وآله كه كودكى بود تازه به راه افتاد بيامد و روى زانـوى عـبـدالمـطـلب نـشـسـت ، يـكـى از آنـهـا خـم شـد تـا رسول خدا را از او دور كند، عبدالمطلب گفت از پسرم دست بدار، زيرا فرشته نزد او آمده (او را آورده ، يا سلطنت به او رسد).