اين شخص به نام محمد بن احمد بن عثمان، معروف به «ابوبكر بغدادي»برادرزاده محمد بن عثمان (دومين نايب خاص امام زمان - عج) بود، به دروغ ادعاي بابيت و وكالت از امام عصر (عج) نمود، شيعيان به ادعاي دروغين او پي بردند، و او را لعن و طرد نموده و از او بيزاري جستند. روزي جمعي از شيعيان در محضر محمد بن عثمان عمري (دومين نايب خاص امام زمان - عج) بودند ناگاه محمد بن عثمان ديد ابوبكر بغدادي از دور به سوي آنها مي آيد، به حاضران فرمود: «توجه كنيد، اين كسي كه به اينجا مي آيد، از اصحاب شما و شيعيان نيست.» نقل شده: ابوبكر بغدادي به بصره رفت و در آنجا به يزيدي (كه از سرشناس هاي منحرف بصره بود) پيوست، و در خدمت او ثروت بسيار اندوخت، سرانجام بر اثر سعايت و گزارش خلاف كاري او به يزيدي، يزيدي، ضربه محكمي بر فرق سر او زد، كه بر اثر آن، چشمهايش آسيب سخت ديده، و پس از مدتي در حالي كه نابينا شده بود درگذشت. [1] .
اين افراد، نمونه هايي از مدعيان دروغين بابيت و درباني خاص بين مردم و امام زمان (عج) بودند، كه در عصر غيبت صغري بروز كردند و هر كدام به نحوي با نكبت و خواري، رخت از جهان بربستند.
* * *
[1] اقتباس از بحار، ج 51، ص 371 تا 379.