ابوجعفر، ابن ابي العزاقر

او كه نام اصليش «محمد بن علي شلمغاني» است، به خاطر معرفي ابوالقاسم حسين بن روح (سومين نايب خاص امام عصر - عج) داراي موقعيت و شخصيت ارجمند، در ميان شيعيان به خصوص در ميان دودمان خود، بني بسطام بود و از فقهاي شيعه در عصر غيبت صغري به شمار مي آمد. ولي جاه طلبي باعث گرديد كه كارش به انحراف كشيده شد، كفر و الحاد و انحراف عقيدتي او به جايي رسيد كه ادعا كرد؛ روح رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم در كالبد محمد بن عثمان (نخستين نايب خاص امام زمان - عج) انتقال يافته، و روح امير مؤمنان علي عليه السلام به بدن حسين بن روح نوبختي (نايب خاص سوم امام زمان - عج) حلول نموده است، و روح حضرت زهرا عليهاالسلام در كالبد ام كلثوم دختر محمد بن عثمان، دميده شده است. او به اين ترتيب ادعاي بابيت و تقرب به پيشگاه امام زمان (عج) مي كرد، و گروهي را با ادعاهاي باطل خود اغفال نموده بود، سرانجام توقيعي از ناحيه ي مقدسه امام زمان (عج) توسط حسين بن روح رحمه الله در مورد لعن او و بيزاري از او صادر شد، حسين بن روح، آن توقيع را به شيعيان ابلاغ نمود، آنها و طايفه ي بني بسطام از او بيزاري جسته و او را طرد و لعن كردند.