همان گونه كه گفته شد، پدرش اسماعيل خود محدّث بود و هرچند كه بخارى پدر را در كودكى از دست داد، ولى نمى ‏تواند از او بى‏تأثير باشد. «صفدى» آغاز كار او را 205 هـ.ق گفته است،([73]) او مى‏گويد: در سال 210 هـ.ق پس از آنكه در شهر خود بسيار شنيد، گردش آغاز كرد. افزون بر بخارا كه شهرش بود و جايى مهم در زمينه حديث بود، او در بلخ، مرو، نيشابور، رى، بغداد، بصره، كوفه، مكه، مدينه، واسط، مصر، دمشق، قيساريه، عسقلان و حمص نيز حديث شنيد.([74])
بخاری از افراد زيادى روايت كرد همچون: احمد بن حنبل، اسحاق بن راهويه، عبدالله‏ بن زبير حُميدى، على بن مدينى، محمّد بن بَشار بُندار، محمد بن يوسف فريابى، هشام بن عبدالملك طيالسى، يحيى بن معين، عبدالله‏ بن عبدالرحمان دارمى و... .([75]) و افراد زيادى نيز از او حديث نقل كردند، همچون: ترمذى، حسن‌بن حسين قزاز بخارى، زكريا بن يحيى بزاز، أبوزرعهًْ عبدالله‏‌بن عبدالكريم رازى، محمّد بن أحمد بن حمّاد دولابى، محمد‌بن ادريس رازى، محمد بن سهل فَسَوى، محمد بن سويف فِرَبْرى، نسائى و... .([76])
پاورقي ها: ----------------------------------------------------------------------------------------
[73]) الوافي بالوفيات؛ الصفدي؛ ج2، ص207.
[74]) همان.
[75]) تهذيب الكمال؛ المزي؛ ج24، ص431. مؤسسهًْ الرسالهًْ.
[76]) همان؛ ص434