حدیث شماره 24

24- بـَعـْضُ أَصْحَابِنَا عَنِ ابْنِ جُمْهُورٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ ابْنِ رِئَابٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْحَجَّاجِ وَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ جَمِيعاً عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ يُبْعَثُ عَبْدُ الْمُطَّلِبِ أُمَّةً وَحْدَهُ عَلَيْهِ بَهَاءُ الْمُلُوكِ وَ سِيمَاءُ الْأَنْبِيَاءِ وَ ذَلِكَ أَنَّهُ أَوَّلُ مـَنْ قَالَ بِالْبَدَاءِ قَالَ وَ كَانَ عَبْدُ الْمُطَّلِبِ أَرْسَلَ رَسُولَ اللَّهِ ص إِلَى رُعَاتِهِ فِى إِبِلٍ قَدْ نـَدَّتْ لَهُ فـَجـَمَعَهَا فَأَبْطَأَ عَلَيْهِ فَأَخَذَ بِحَلْقَةِ بَابِ الْكَعْبَةِ وَ جَعَلَ يَقُولُ يَا رَبِّ أَ تُهْلِكُ آلَكَ إِنْ تـَفـْعـَلْ فـَأَمْرٌ مَا بَدَا لَكَ فَجَاءَ رَسُولُ اللَّهِ ص ‍ بِالْإِبِلِ وَ قَدْ وَجَّهَ عَبْدُ الْمُطَّلِبِ فِى كُلِّ طَرِيقٍ وَ فِى كُلِّ شِعْبٍ فِى طَلَبِهِ وَ جَعَلَ يَصِيحُ يَا رَبِّ أَ تُهْلِكُ آلَكَ إِنْ تَفْعَلْ فَأَمْرٌ مَا بَدَا لَكَ وَ لَمَّا رَأَى رَسُولَ اللَّهِ ص أَخَذَهُ فَقَبَّلَهُ وَ قَالَ يَا بُنَيَّ لَا وَجَّهْتُكَ بَعْدَ هَذَا فِى شَيْءٍ فَإِنِّي أَخَافُ أَنْ تُغْتَالَ فَتُقْتَلَ
اصول كافى جلد 2 صفحه 337 روايت 24

ترجمه روايت شريفه :
و فـرمـود: عـبـدالمطلب به تنهائى يك امت مبعوث شود، و رونق سلاطين و هيئت پيغمبران داشته بـاشـد، و ايـن بـه جـهـت آنـسـت كـه او نـخـسـتـيـن مـعـتـقـد بـه بدا بود. و فرمود: عبدالمطلب رسول خدا صلى اللّه عليه وآله را به سوى ساربانانش فرستاد تا شتران فرار كرده را گـرد آورد. حـضـرت ديـر كـرد، عـبـدالمـطـلب حـلقـه در خـانه كعبه را گرفت و مى گفت : (((پروردگارا اهل خود را هلاك مى كنى ؟! اگر چنين كنى امرى از جانب تو ظاهر گشته است ))) (زيـرا مـن در كـتب و اختيار پيغمبران گذشته خوانده ام كه اين نوه من پيغمبر خواهد شد، اگـر در كـودكـى بـمـيـرد، مـعـلوم مـى شـود بـراى خـدا بـدا حاصل شده است ) سپس پيغمبر صلى اللّه عليه وآله شترها را آورد و عبدالمطلب در هر جاده و دره ئى كـسـى را بـه جـسـتـجـوى پـيـغـمـبـر فـرسـتـاد و فـريـاد مـى زد: (((پـروردگـارا اهـل خـود را هـلاك مـى كـنـى ؟!! اگـر چـنـيـن كـنـى بـراى تـو بـدا حاصل گشته است ))) چون چشمش بپيغمبر صلى اللّه عليه وآله افتاد، او را در بر گرفت و بـوسـيـد و فـرمـود: پـسـر جـانـم : پـس از ايـن تـرا دنبال كارى نفرستم ، زيرا مى ترسم ، ناگهان گرفتار و كشته شوى .