حدیث شماره 19
19- الْحـُسـَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِيُّ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ الْعَبَّاسِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ سَالِمٍ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِى جَعْفَرٍ ع قَالَ لَمَّا قُبِضَ رَسُولُ اللَّهِ ص بـَاتَ آلُ مـُحـَمَّدٍ ع بِأَطْوَلِ لَيْلَةٍ حَتَّى ظَنُّوا أَنْ لَا سَمَاءَ تُظِلُّهُمْ وَ لَا أَرْضَ تُقِلُّهُمْ لِأَنَّ رَسـُولَ اللَّهِ ص وَتـَرَ الْأَقـْرَبـِيـنَ وَ الْأَبـْعَدِينَ فِى اللَّهِ فَبَيْنَا هُمْ كَذَلِكَ إِذْ أَتَاهُمْ آتٍ لَا يَرَوْنَهُ وَ يَسْمَعُونَ كَلَامَهُ فَقَالَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ إِنَّ فِى اللَّهِ عـَزَاءً مـِنْ كـُلِّ مـُصـِيبَةٍ وَ نَجَاةً مِنْ كُلِّ هَلَكَةٍ وَ دَرَكاً لِمَا فَاتَ كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ وَ إِنَّمـا تـُوَفَّوْنَ أُجـُورَكـُمْ يـَوْمَ الْقـِيـامـَةِ فـَمـَنْ زُحْزِحَ عَنِ النّارِ وَ أُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فازَ وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا إِلاّ مَتاعُ الْغُرُورِ إِنَّ اللَّهَ اخْتَارَكُمْ وَ فَضَّلَكُمْ وَ طَهَّرَكُمْ وَ جَعَلَكُمْ أَهْلَ بَيْتِ نـَبِيِّهِ وَ اسْتَوْدَعَكُمْ عِلْمَهُ وَ أَوْرَثَكُمْ كِتَابَهُ وَ جَعَلَكُمْ تَابُوتَ عِلْمِهِ وَ عَصَا عِزِّهِ وَ ضَرَبَ لَكـُمْ مـَثـَلًا مـِنْ نـُورِهِ وَ عَصَمَكُمْ مِنَ الزَّلَلِ وَ آمَنَكُمْ مِنَ الْفِتَنِ فَتَعَزَّوْا بِعَزَاءِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ لَمْ يَنْزِعْ مِنْكُمْ رَحْمَتَهُ وَ لَنْ يُزِيلَ عَنْكُمْ نِعْمَتَهُ فَأَنْتُمْ أَهْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ الَّذِينَ بِهِمْ تَمَّتِ النِّعْمَةُ وَ اجْتَمَعَتِ الْفُرْقَةُ وَ ائْتَلَفَتِ الْكَلِمَةُ وَ أَنْتُمْ أَوْلِيَاؤُهُ فَمَنْ تَوَلَّاكُمْ فَازَ وَ مـَنْ ظـَلَمَ حـَقَّكـُمْ زَهـَقَ مـَوَدَّتـُكُمْ مِنَ اللَّهِ وَاجِبَةٌ فِى كِتَابِهِ عَلَى عِبَادِهِ الْمُؤْمِنِينَ ثُمَّ اللَّهُ عـَلَى نـَصـْرِكـُمْ إِذَا يـَشَاءُ قَدِيرٌ فَاصْبِرُوا لِعَوَاقِبِ الْأُمُورِ فَإِنَّهَا إِلَى اللَّهِ تَصِيرُ قَدْ قـَبَّلَكـُمُ اللَّهُ مـِنْ نـَبـِيِّهِ وَدِيـعـَةً وَ اسـْتـَوْدَعـَكـُمْ أَوْلِيَاءَهُ الْمُؤْمِنِينَ فِى الْأَرْضِ فَمَنْ أَدَّى أَمـَانـَتـَهُ آتـَاهُ اللَّهُ صـِدْقـَهُ فـَأَنـْتـُمُ الْأَمـَانـَةُ الْمُسْتَوْدَعَةُ وَ لَكُمُ الْمَوَدَّةُ الْوَاجِبَةُ وَ الطَّاعَةُ الْمـَفـْرُوضـَةُ وَ قـَدْ قـُبـِضَ رَسـُولُ اللَّهِ ص وَ قـَدْ أَكـْمـَلَ لَكُمُ الدِّينَ وَ بَيَّنَ لَكُمْ سَبِيلَ الْمـَخـْرَجِ فـَلَمْ يَتْرُكْ لِجَاهِلٍ حُجَّةً فَمَنْ جَهِلَ أَوْ تَجَاهَلَ أَوْ أَنْكَرَ أَوْ نَسِيَ أَوْ تَنَاسَى فَعَلَى اللَّهِ حـِسـَابـُهُ وَ اللَّهُ مِنْ وَرَاءِ حَوَائِجِكُمْ وَ أَسْتَوْدِعُكُمُ اللَّهَ وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ فَسَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع مِمَّنْ أَتَاهُمُ التَّعْزِيَةُ فَقَالَ مِنَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى
اصول كافى جلد 2 صفحه 334 روايت 19
ترجمه روايت شريفه :
امـام بـاقـر عـليـه السـلام فـرمـود: چـون رسـول خـدا صـلى اللّه عـليـه وآله در گـذشت ، آل مـحـمـد عليهم السلام (از شدت تاءثير و اندوه ) درازترين شب را مى گذرانيدند (چون خواب از چشمشان رفته بود و جهان در نظرشان تيره گشته بود) تا آنجا كه از آسمانى كـه بـالاى سـرشـان قـرار گـرفـته و زمينى كه آنها را بر دوش كشيده فراموش كردند. زيـرا رسـول خـدا صـلى اللّه عـليـه وآله خـويـش و بيگانه را در راه خدا متحد ساخته بود (بـراى رضـاى خدا حامى و مدافع خويشان و يگانگان بود و كمانشان را بزه كشيده بود) در آن ميان كه ايشان چنان حالى داشتند، واردى بر ايشان در آمد، كه خودش را نمى ديدند و سخنش را مى شنيدند و او مى گفت :
درود و رحـمـت و بـركـات خـدا بـر شـمـا خـانـواده بـاد، هـمـانا با وجود خدا در سايه او هر مـعـصـيبتى را بردبارى و دلخوشى و هر هلاكتى را نجات و از دست رفته ئى را جبرانيست (((هـر جـانـدارى مـرگ را مـى چشد و روز قيامت پاداشهاى شما را تمام مى دهند، هر كه را از دوزخ بـه كـنـار بـرنـد و بـه بـهـشـت در آورنـد، كـامـيـاب شـده و زندگى دنيا جز كالاى فريب نباشد185 سوره 30ـ))).
هـمـانـا خـدا شما را برگزيده و برترى داده و پاك نموده و خانواده پيغمبرش قرار داده و عـلم خـود را بـه شـمـا سـپـرده و كـتاب خود را به شما بارث داده و شما را صندوق علم و عصاى عـزتـش سـاخته ، (يعنى خود را در ميان مخلوق به شما قائم نموده ) و از نور خود براى شما مثل زده (به حديث 513 رجوع شود) و شما را از لغزش محفوظ داشته و از فتنه ها ايمن ساخته ، پس شما با دلدارى خدا تسليت يابيد، زيرا خدا رحمتش را از شما باز نگرفته و نعمتش را زايل نفرموده است .
شما اهل خداى عزوجل هستيد، به بركت شما نعمت كامل گشته ، و پراكنده گى گرد آمده و اتحاد كلمه پيدا شده و شما اولياء خدائيد، هر كه از شما پيروى كند كامياب شده ، و هر كه بحق شما ستم روا دارد، هلاكت يافته ، دوستى شما از جانب خدا در قرآن بر بندگان مؤ من واجب گـشـته ، علاوه بر همه اينها خدا هرگاه بخواهد شما را يارى كند تواناست . پس شما هم بـراى عـاقـبـت امـر شـكـيـبـا بـاشـيـد، زيـرا عـاقـبـت كـارهـا بـه سـوى خـدا مـى گرايد (و خدا اهل حق را بپاداش صبرشان مى رساند).
خـدا شـمـا را بـه عـنـوان امـانت از پيغمبرش پذيرفته ، و به اولياء مؤمنينش كه در روى زمين هـسـتـنـد سپرده است . هر كه امانت خود را بپردازد، خدا پاداش راستى و درستيش را به او دهد. شما هستيد آن امانت سپرده شده و دوستى و اطاعت مردم نسبت به شما واجب و لازم است ، رسول خدا صـلى الله عـليـه و آله در گـذشـت ، در حـالى كـه ديـن را بـراى شـمـا كـامـل كـرد، و راه نجات را بيان فرمود، و براى هيچ نادانى عذرى باقى نگذاشت پس هر كـه نـادان مـانـد، يـا خـود را بـنـادانـى زنـد، يا انكار كند يا فراموش نمايد، و يا خود را بـه فـرامـوشـى زنـد، حـسـابـش بـا خدا است ، و خدا دنبال حوائج شما است ، شما را به خدا مى سپارم ، درود بر شما باد.
مـن از امـام بـاقـر عـليـه السلام پرسيدم اين تسليت از جانب كه براى آنها آمد؟ فرمود: از جانب خداى تبارك و تعالى .