يكى از عالمان و نويسندگان شيخيّه‏ ى احقاقيه، در كتابى به نام «حقايق شيعيان» به تعريف و تمجيد شيخ احمد احسايى پرداخته، اعتقادات باطلى كه بدو منسوب است، را انكار كرده، و بر اين عقيده است كه دشمنان شيخ، به وى نسبت‏هاى ناروايى داده‏ اند و ساحت شيخ از هر گونه عقيده‏ ى خلاف مشهور بزرگان شيعه مبرّا است. وى، انحراف فكرى به وجود آمده پس از سيّد كاظم رشتى را به برخى از شاگردان فرومايه‏ ى سيّد نسبت مى‏ دهد و مدّعى است كه شيخ و سيّد و طرفداران حقيقى آنان، از اين نوع ادّعاها، بيزارند و در حقيقت، خودِ علماى شيخيّه بودند كه به جنگ مدّعيان «ركنيّت» يا «ناطقيّت» و «بابيّت» رفته‏اند.(8)
نويسنده، در موضوع «پس از شيخ احسايى» نوشته است: «بعد از مرحوم شيخ احسايى، شاگردان و طرفداران وى، همگى، يك دل و يك زبان، در كمال اتّحاد و اتّفاق، از يك طرف، نظريّه و مشرب شيخ را در حكمت الهى و فضايل و مناقب آل بيت اطهار عليهم‏ السلام ترويج مى‏دادند و از طرف ديگر، از جانب استاد بزرگوارشان مدافعه مى‏ كردند و بهتان و افتراى مدّعيان را رد مى‏ نمودند و در ميان ايشان تا آخرين نفس، اختلافى پديد نيامد، به جهت اين كه صحبت واحد ناطق و ركن رابعى در بين نبود تا اين كه هر كدام، براى خود، رتبه و مقامى را ادعا بنمايد، بلكه عموم تلامذه‏ى آن بزرگوار، در عرض واحد، داراى رسائل و رأى و مريدانى بودند. مرحوم شيخ علينقى (فرزند شيخ) در كرمانشاه، مرحوم سيّد كاظم رشتى و مرحوم ميرزا حسن گوهر، در كربلا، و مرحوم ملاّ محمّد حجّة الاسلام، در تبريز، و مرحوم ملاّ عبدالرحيم، در قلعه شيشه (قره‏باغ) و امثال ايشان، در انحاى بلاد كه هر كدام را حوزه و تابعى بود و در شهر و حومه‏ى خويش، مرجع و پيشوا بودند. آرى، در مركز، يعنى كربلاى معلّى، مرحوم سيّد كاظم رشتى، حوزه‏ى علميّه‏اش بزرگ‏تر و احترام‏اش نزد همدوشان خود بيش‏تر بوده، اما پس از مرحوم سيّد كاظم رشتى، ميان شاگردان او اختلاف شديد واقع شد. و علّت‏اش، همان بروز عقيده‏ ى بابيّت و ركنيّت (ناطقيّت) بود كه چند نفر از شاگردان فرومايه‏ى آن مرحوم ابتكار نموده، هر يك به عنوان خاصّى، نيابت خاصّه را ادّعا كردند و همهمه و غوغايى در جامعه‏ ى تشيّع انداختند و اين سلسله‏ ى پاك را آلوده ساختند...».ر.ك: حقايق شيعيان، ص 54 - 55.
خوانندگان محترم، توجّه دارند كه حتّى به اعتراف اين نويسنده‏ ى شيخى مسلك نيز، شاگردان سيّد كاظم ـ كه شيخى بودند ـ بستر پيدايش بابيّت و ركنيت شده‏ اند.