شيخيّه‏ ى كرمان و آذربايجان، در اعتقادات، خود را پيرو آراى شيخ احمد احسايى و سيّد كاظم رشتى مى دانند، امّا در فروع دين و اعمال، با هم اختلاف نظر دارند. كرمانى‏ها، از شيوه‏ ى اخباريگرى پيروى مى‏ كنند و به تقليد از مراجع اعتقاد ندارند، امّا شيخيه‏ ى آذربايجان، به اجتهاد و تقليد معتقدند و از مراجع تقليد خودشان پيروى مى‏ كنند.
البته، در عقايد نيز شيخيّه‏ ى آذربايجان بر خلاف شيخيّه‏ ى كرمان، خود نيز به اجتهاد مى‏ پردازند و آراى شيخ احمد و سيّد كاظم را بر اساس تلقّى خويش از احاديث تفسير مى‏ كنند.
از ديگر اختلافات كرمانى‏ ها و آذربايجانى‏ ها، مسئله‏ ى «ركن رابع» است. شيخيّه‏ ى كرمان، اصول دين را چهار اصل توحيد و نبوت و امامت و ركن رابع مى‏ دانند، امّا شيخيّه‏ ى آذربايجان، به شدّت، منكر اعتقاد به ركن رابع هستند(9) و اصول دين را پنج اصلِ توحيد و نبوّت و معاد و عدل و امامت مى‏ دانند. آنان، چنين استدلال مى‏ كنند كه شيخ احمد احسايى، در ابتداى رساله‏ ى حياة‏النفس، و سيّد كاظم رشتى در اصول عقايد، اصول دين را پنج اصل مذكور مى‏ دانند و در هيچ يك از كتب و رسائل اين دو نفر، نامى از ركن رابع برده نشده است.(10)