بازيگري و اغفال اغنام الله (گوسفندان چشم و گوش بسته خدا) [1] را تنها باب و بهاء به عهده نگرفتند، عده اي از دستياران آن ها مانند حضرت قدوس (ملا محمدعلي بابلي) و قرةالعين و... نيز واقعا از مرادهاي خود پشتيباني كردند، حتي در ادعاي خدايي با آن ها شركت نمودند، آري هنگامي كه عده اي پوچ مغز در برابرشان تسليم هستند و به لقب اغنام الله (گوسفندان خدا) افتخار يافته اند، بايد آن ها را به اين ادعاها بكشاند.
عباس افندي در جلد دوم مكاتيب خود، صفحه ي 254، سطر 14، گويد: «چه كه اظهار الوهيت و ربوبيت بسياري نموده اند، حضرت قدوس روحي له الفداء يك كتاب در تفسير صمد نازل فرمودند كه از عنوان كتاب تا نهايتش «اني انا الله» (من همان خدا هستم) است، و جناب طاهره (قرةالعين) «اني انا الله» (من همان خدا هستم) را در قريه بدشت (نزديك شاهرود، كه قبلا داستانش ذكر شد) تا عنان آسمان به اعلي النداء بلند نموده و همچنين بعضي احباء در بدشت». [2] .
* * *
[1] بابيان و بهائيان، مردم پيرو خود را اغنام الله خوانند.
[2] مكاتيب عبدالبهاء، ج 2، ص 245، چاپ شيخ فرج الله.