كيسانيه نخستين گروهي هستند كه در قرن اول هجري، پس از شهادت امام حسين عليه السلام به محمد حنفيه يكي از پسران حضرت علي عليه السلام گرويدند، و او را مهدي موعود خواندند، حتي پس از مرگ او قائل شدند كه او زنده است و در كوه رضوي بين دو عدد شير قرار گرفته است. افراد برجسته اي مانند مختار، سيد حميري و كثير (دو شاعر مداح خاندان رسالت) را از سران كيسانيه مي دانند، و به عقيده ي ما اين افراد توبه كردند، و يا هدفشان قيام بر ضد بني اميه به رهبري محمد حنفيه بود، تا جان امام سجاد عليه السلام از گزند حوادث محفوظ بماند.

به هر حال كيسانيه از كساني هستند كه باب بدعت مهدويت را با اعتقاد به مهدي موعود بودن محمد حنفيه، گشودند، و براي خود فرقه اي ساختند، در روايت آمده در محضر امام صادق عليه السلام سخن از اين فرقه به ميان آمد، آن حضرت فرمود: «آيا از اين ها نمي پرسيد كه اسلحه ي رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم در نزد چه كسي است؟» (يعني نزد امام سجاد عليه السلام است و همين موضوع يكي از نشانه هاي حقانيت امامت آن حضرت است).
هر گاه محمد حنفيه، بخواهد به چيزي از وصيت (پيامبر) و... آگاه گردد، از امام سجاد عليه السلام مي پرسد، و توسط او از اسرار پنهان آگاه مي شود.» [1] .
پس از درگذشت محمد حنفيه، گروهي از غلات كه به مهدي بودن محمد حنفيه اعتقاد داشتند، پسر او ابوهاشم عبدالله را جانشين او دانسته و به عقيده ي انحرافي خود ادامه دادند.
* * *
[1] بحار، ج 26، ص 208.