او نيز از كسانى است كه به گناه دوستى اهل‏بيت علیھم السلام حديثش در هيچ‏يك از صحاح نيامده است. علامت او در تقريب «كد» است؛ و شيخ الاسلام او را با «صدوق، رمى بالقدر و التشيع» معرفى كرده است.([1276])
ذهبى آشکارا او را تنها و تنها به سبب تشيعش متهم ساخته و مى ‏گويد:
«... قال محمد بن محمد بن عمرو النيسابوري الحافظ: عبادة بن زياد مُجْمَعٌ على كذبه. قلت: هذا قول مردود، وعبادة لابأس به غير التشيّع»!([1277])
پاورقي ها: ------------------------------------------------------------------------------------
[1276]) تقريب، ج1، ص373 در تقريب نام او عباد، ذكر شده.
[1277]) ميزان الاعتدال؛ ج1، ص381.