در «كشف الظنون» از آنها نام برده شده است.([167])
از مشهورترين آنها «مصباح الزجاجهًْ» است كه «سيوطى» آن را نگاشته است. «علاءالدين مُغُلْطاى»([168]) نيز مقدارى از آن را شرح كرده است.([169]) همچنين در كشف الظنون آمده است:
«وشرح الشيخ سراج الدين عمر بن علي بن الملقّن الشافعي، المتوفي سنة 804 هـ.ق زوائده على الخمسة، أعني الصحيحين، وأبي‌داود والترمذي، والنسائي، في ثمان مجلدات، سماه، «ما تمس إليه الحاجة على سنن ابن‏ماجه»...».([170])
سنن ابن‏ماجه به وسیله‌ای «بشار عوّاد معروف» تحقيق شده و در آن صحت و ضعف احاديث بيان شده، كه بسيار مغتنم است. اين كتاب نخستین ‏بار به وسیله‌ی «دارالجيل»، در «بيروت» سال 1418 هـ.ق چاپ شده است.
پاورقي ها: ----------------------------------------------------------------------------------------
[167]) ج2، ص45.
[168]) بن قُلَيج بن عبدالله‏ الحنفي 689ـ 762 هـ.ق.
[169]) همان.
[170]) همان، نيز نك: الامام ابن ماجه؛ النعماني، ص230.