سيد باب، در باب مطهرات و نجاسات تغييراتي در آن احكام در دين اسلام داده؛ بدين معني كه چيزهائي كه در دين اسلام نجس تصور مي شده، آنها را پاك و طاهر گردانيده و اين آيه ها را، در باب 16 از واحد ششم كتاب بيان، چنين نازل كرده است:
«في حكم طهارة ما يخرج من الفارة و عدم فرض تحرز عنه و كذالك الحكم في الحيوان الذي يطير في الليل و الذي يسمونه به ابابيل. ملخص اين باب آنكه صعب شده بود بر كل مؤمنين از ما يخرج من الفارة، او ما يطير بالليل، او اشتباه ذالك بر اينكه بأسي نيست ولي از جهت لطافت و نظافت تحرز محبوب بوده و هست، مانع از طهارت نمي گردد، در هر حال نظر بر مطهر كرده كه محتجب از مبدأ نماني.»
مفهوم اين آيات اين است، كه: فضله ي موش و فضله پرنده ي ابابيل (پرستو) كه در اسلام نجس بود و از اين جهت مؤمنين در ناراحتي به سر مي بردند، پاك گرديد و هم چنين فضله ي خفاش، مطهر شد.
معلوم نيست كه سيد باب از ميان همه ي نجاسات فضله ي موش و خفاش را پاك فرموده است؛ اصولا تاكنون كمتر كسي فضله ي خفاش را ديده است. و در جاي ديگر بيان، حكم نجاست را از مني انسان برداشته و چنين نوشته است:
«في ان ماء الذي انتم به تخلقون قد طهره الله في الكتاب. ثمره ي
حكم اين است: مني مطهر شده كه كسي در حق آن نير اعظم (يعني من يظهره الله) دون خطور طهارت نكند. [1] .
ترجمه: در باب آبي كه شما به وسيله ي آن آفريده مي شويد، خداوند در كتاب بيان آن را پاك و طاهر گردانيد. علت اين حكم هم آن بود، بعدها كه «من يظهره الله» كه مهدي موعود آئين باب بوده و بنا بود در آينده دور ظهور كند، از نطفه ي پاك و طاهر به وجود آيد. همچنين سيد باب كافران، را يعني كساني كه به دين او درنيامده اند، پاك گردانيد.
پاورقي:---------------------------------------------------------
[1] نگاه كنيد به: بيان، واحد پنجم، باب پانزدهم.