كتاب ايقان به گفته ي شوقي افندي، بزرگترين وقديمي ترين كتاب بهائيت محسوب مي شود.
اين كتاب توسط ميرزا حسينعلي بها براي اثبات دعاوي سيد علي محمد باب در سالهاي ۱۲۷۷ يا ۱۲۷۸ يا۱۲۸۰هجري قمري نوشته شده است.
نويسنده در اين كتاب خود را "خادم فاني" و عبد فاني" وبرادر كوچكتر خودش را كه جانشين باب بوده" مصدر امر "و"كلمه مستور" " وباب را "نقطه" ناميده است.اين كتاب نشان از اعتقاد راسخ نويسنده به دعاوي سيد باب دارد بدون اينكه براي خود كوچكترين حق و مقامي قائل باشد.