12- عـَلِيُّ بـْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ أَبِي عَلِيٍّ صَاحِبِ الشَّعِيرِ عَنْ مُحَمَّدِ بـْنِ قـَيـْسٍ عـَنْ أَبـِي جـَعـْفـَرٍ ع قـَالَ أَوْحـَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى مُوسَى ع أَنَّ مِنْ عِبَادِى مَنْ يـَتَقَرَّبُ إِلَيَّ بِالْحَسَنَةِ فَأُحَكِّمُهُ فِي الْجَنَّةِ فَقَالَ مُوسَى يَا رَبِّ وَ مَا تِلْكَ الْحَسَنَةُ قَالَ يَمْشِى مَعَ أَخِيهِ الْمُؤْمِنِ فِى قَضَاءِ حَاجَتِهِ قُضِيَتْ أَوْ لَمْ تُقْضَ
اصول كافى ج : 3 ص : 281 رواية :12

ترجمه روايت شريفه :
امـام بـاقـر (ع ) فـرمـود: خـداى عـزوجـل بـه مـوسى عليه السلام وحى فرمود: همانا از جمله بـنـدگـانـم كـسـى است كه به وسيله حسنه به من تقرب جويد و من او را در بهشت حاكم سازم (بهشت را در اختيار او گذارم ) موسى عرض كرد: پروردگارا آن حسنه چيست ؟ فرمود: اينكه همراه برادر مؤمنش در راه برآوردن حاجت او گام بردارد، چه آنكه برآورده شود يا نشود.