39- بـَعـْضُ أَصـْحـَابـِنـَا رَفَعَهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ دَاوُدَ بْنِ كَثِيرٍ الرَّقِّيِّ قَالَ قُلْتُ لِأَبـِي عـَبـْدِ اللَّهِ مَا مَعْنَى السَّلَامِ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ فَقَالَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمَّا خـَلَقَ نـَبـِيَّهُ وَ وَصـِيَّهُ وَ ابـْنـَتـَهُ وَ ابـْنـَيـْهِ وَ جَمِيعَ الْأَئِمَّةِ وَ خَلَقَ شِيعَتَهُمْ أَخَذَ عَلَيْهِمُ الْمـِيـثَاقَ وَ أَنْ يَصْبِرُوا وَ يُصَابِرُوا وَ يُرَابِطُوا وَ أَنْ يَتَّقُوا اللَّهَ وَ وَعَدَهُمْ أَنْ يُسَلِّمَ لَهُمُ الْأَرْضَ الْمـُبـَارَكـَةَ وَ الْحـَرَمَ الْآمـِنَ وَ أَنْ يُنَزِّلَ لَهُمُ الْبَيْتَ الْمَعْمُورَ وَ يُظْهِرَ لَهُمُ السَّقْفَ الْمـَرْفـُوعَ وَ يُرِيحَهُمْ مِنْ عَدُوِّهِمْ وَ الْأَرْضِ الَّتِى يُبَدِّلُهَا اللَّهُ مِنَ السَّلَامِ وَ يُسَلِّمُ مَا فِيهَا لَهـُمْ لَا شـِيـَةَ فـِيـهـَا قَالَ لَا خُصُومَةَ فِيهَا لِعَدُوِّهِمْ وَ أَنْ يَكُونَ لَهُمْ فِيهَا مَا يُحِبُّونَ وَ أَخَذَ رَسُولُ اللَّهِ ص عَلَى جَمِيعِ الْأَئِمَّةِ وَ شِيعَتِهِمُ الْمِيثَاقَ بِذَلِكَ وَ إِنَّمَا السَّلَامُ عَلَيْهِ تَذْكِرَةُ نـَفـْسِ الْمـِيـثـَاقِ وَ تـَجـْدِيدٌ لَهُ عَلَى اللَّهِ لَعَلَّهُ أَنْ يُعَجِّلَهُ جَلَّ وَ عَزَّ وَ يُعَجِّلَ السَّلَامَ لَكُمْ بِجَمِيعِ مَا فِيهِ
اصول كافى جلد 2 صفحه 345 روايت 39

ترجمه روايت شريفه :
داود بـن كـثـيـر رقـى گـويـد: بـه امـام صـادق عـليـه السـلام عرض كردم : معنى سلام بر رسـول خـدا چـيـسـت ؟ فـرمـود: چـون خـداى تبارك و تعالى (در عالم ارواح ) پيغمبرش را و وصـى او و دخـتـر و دو پـسـرش و امـامان ديگر و همه شيعيان را خلق فرمود، از آنها پيمان گـرفـت كه (در بلاها) صبر كنند و (در برابر دشمنان خدا و هواى نفس ) پايدارى كنند و (جـان خـود و اسـبان خويش را) در مرزها و سرحدها به بندند و از خدا پروا كنند. و خدا (در مقابل اين امور) به آنها وعده فرمود كه زمين مبارك (مدينه يا بيت المقدس ) و حرم امن (مكه ) را تـسـليـمـشـان كـنـد و بيت المعمور (فرشتگان يا خاندان ائمه ) را برايشان بياورد و سقف افـراشـتـه (تـمـام آسـمـانـها و عرش يا بركات آسمان ) را به آنها بنماياند و ايشان را از دشـمـنـان آسـوده كـنـد و هـم از آفـات زمـيـن كـه خـدا بـجـهـت سـلامـتـى آنـهـا از شـرور تبديل فرمود (و زمينى را كه دگرگونش كرده از جمله سلامت است ) و آنچه را در زمين است بـراى آنـهـا سـالم دارد و لكـه اى در آن نـباشد يعنى در زمين ناسازگارى با دشمن وجود نـداشـته باشد و هر چه دوست داشته باشند، و در زمين براى آنها موجود باشد. و پيغبمر صـلى الله عـليـه و آله از هـمـه امـامـان و شـيـعـيانشان اين پيمان را گرفت و سلام بر آن حضرت ياد آورى اين پيمان و تجديد آن است بر خداوند (تا خدا فرستادن سلام را بر آن حـضـرت تـجـديـد كـنـد) و تـا شـايـد خـداى جـل و عـز در رسـيـدن وقـت ايـن پـيـمـان تعجيل كند و سلامت و سازش را با تمام آنچه در پيمان بود، براى شما بشتاب آماده كند.

شرح :
خـيـرات و بـركاتى كه در اين روايت شريف به شيعيان وعده داده شده ، نسبت به زمان ظهور حضرت قائم عليه السلام است مرآت ص 372 ـ.