1- عِدّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمّدٍ عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ الْحَجّالِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عُمَرَ الْحَلَبِيّ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللّهِ ع فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنّي أَسْأَلُكَ عَنْ مَسْأَلَةٍ هَاهُنَا أَحَدٌ يَسْمَعُ كَلَامِي قَالَ فَرَفَعَ أَبُو عَبْدِ اللّهِ ع سِتْراً بَيْنَهُ وَ بَيْنَ بَيْتٍ آخَرَ فَاطّلَعَ فِيهِ ثُمّ قَالَ يَا أَبَا مُحَمّدٍ سَلْ عَمّا بَدَا لَكَ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنّ شِيعَتَكَ يَتَحَدّثُونَ أَنّ رَسُولَ اللّهِ ص عَلّمَ عَلِيّاً ع بَاباً يُفْتَحُ لَهُ مِنْهُ أَلْفُ بَابٍ قَالَ فَقَالَ يَا أَبَا مُحَمّدٍ عَلّمَ رَسُولُ اللّهِ ص عَلِيّاً ع أَلْفَ بَابٍ يُفْتَحُ مِنْ كُلّ بَابٍ أَلْفُ بَابٍ قَالَ قُلْتُ هَذَا وَ اللّهِ الْعِلْمُ قَالَ فَنَكَتَ سَاعَةً فِي الْأَرْضِ ثُمّ قَالَ إِنّهُ لَعِلْمٌ وَ مَا هُوَ بِذَاكَ قَالَ ثُمّ قَالَ يَا أَبَا مُحَمّدٍ وَ إِنّ عِنْدَنَا الْجَامِعَةَ وَ مَا يُدْرِيهِمْ مَا الْجَامِعَةُ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ وَ مَا الْجَامِعَةُ قَالَ صَحِيفَةٌ طُولُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعاً بِذِرَاعِ رَسُولِ اللّهِ ص وَ إِمْلَائِهِ مِنْ فَلْقِ فِيهِ وَ خَطّ عَلِيّ‏ٍ بِيَمِينِهِ فِيهَا كُلّ حَلَالٍ وَ حَرَامٍ وَ كُلّ شَيْ‏ءٍ يَحْتَاجُ النّاسُ إِلَيْهِ حَتّى الْأَرْشُ فِي الْخَدْشِ وَ ضَرَبَ بِيَدِهِ إِلَيّ فَقَالَ تَأْذَنُ لِي يَا أَبَا مُحَمّدٍ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنّمَا أَنَا لَكَ فَاصْنَعْ مَا شِئْتَ قَالَ فَغَمَزَنِي بِيَدِهِ وَ قَالَ حَتّى أَرْشُ هَذَا كَأَنّهُ مُغْضَبٌ قَالَ قُلْتُ هَذَا وَ اللّهِ الْعِلْمُ قَالَ إِنّهُ لَعِلْمٌ وَ لَيْسَ بِذَاكَ ثُمّ سَكَتَ سَاعَةً ثُمّ قَالَ وَ إِنّ عِنْدَنَا الْجَفْرَ وَ مَا يُدْرِيهِمْ مَا الْجَفْرُ قَالَ قُلْتُ وَ مَا الْجَفْرُ قَالَ وِعَاءٌ مِنْ أَدَمٍ فِيهِ عِلْمُ النّبِيّينَ وَ الْوَصِيّينَ وَ عِلْمُ الْعُلَمَاءِ الّذِينَ مَضَوْا مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ قَالَ قُلْتُ إِنّ هَذَا هُوَ الْعِلْمُ قَالَ إِنّهُ لَعِلْمٌ وَ لَيْسَ بِذَاكَ ثُمّ سَكَتَ سَاعَةً ثُمّ قَالَ وَ إِنّ عِنْدَنَا لَمُصْحَفَ فَاطِمَةَ ع وَ مَا يُدْرِيهِمْ مَا مُصْحَفُ فَاطِمَةَ ع قَالَ قُلْتُ وَ مَا مُصْحَفُ فَاطِمَةَ ع قَالَ مُصْحَفٌ فِيهِ مِثْلُ قُرْآنِكُمْ هَذَا ثَلَاثَ مَرّاتٍ وَ اللّهِ مَا فِيهِ مِنْ قُرْآنِكُمْ حَرْفٌ وَاحِدٌ قَالَ قُلْتُ هَذَا وَ اللّهِ الْعِلْمُ قَالَ إِنّهُ لَعِلْمٌ وَ مَا هُوَ بِذَاكَ ثُمّ سَكَتَ سَاعَةً ثُمّ قَالَ إِنّ عِنْدَنَا عِلْمَ مَا كَانَ وَ عِلْمَ مَا هُوَ كَائِنٌ إِلَى أَنْ تَقُومَ السّاعَةُ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ هَذَا وَ اللّهِ هُوَ الْعِلْمُ قَالَ إِنّهُ لَعِلْمٌ وَ لَيْسَ بِذَاكَ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَأَيّ شَيْ‏ءٍ الْعِلْمُ قَالَ مَا يَحْدُثُ بِاللّيْلِ وَ النّهَارِ الْأَمْرُ مِنْ بَعْدِ الْأَمْرِ وَ الشّيْ‏ءُ بَعْدَ الشّيْ‏ءِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ
اصول كافى جلد : 1 صفحه: 344 رواية 1*:

ترجمه :
ابوبصير گويد: خدمت امام صادق عليه السلام رسيدم و عرض كردم: قربانت گردم، از شما پرسشی دارم، آيا در اينجا كسی (نامحرم) هست كه سخن مرا بشنود؟ امام صادق عليه السلام پرده‏ ای را كه در ميان آنجا و اطاق ديگر بود، بالا زد و آنجا سر كشيد، سپس فرمود: ای ابا محمد هر چه خواهی بپرس، عرض كردم: قربانت گردم. شيعيان حديث میكنند كه پيغمبر (ص) به علی(ع) بابی از علم آموخت كه از آن هزار باب علم گشوده گشت، فرمود: ای محمد پيغمبر صلی الله عليه و آله بعلی هزار باب از علم آموخت كه از هر باب آن هزار باب گشوده میشد (مانند جزئيات و مصاديقی كه بر قواعد كلی منطبق میشود) عرض كردم: بخدا كه علم كامل و حقيقی اينست. امام عليه السلام ساعتی (برای اظهار تفكر) به زمين اشاره كرد و سپس فرمود: آن علم است ولی علم كامل نيست.
سپس فرمود؛ ای ابا محمد همانا جامعه نزد ماست، اما مردم چه ميدانند؟ جامعه چيست؟ عرض كردم: قربانت گردم جامعه چيست؟ فرمود: طوماريست بطول هفتاد ذراع پيغمبر صلی الله عليه و آله به املاء زبانی آن حضرت و دستخط علی، تمام حلال و حرام و همه احتياجات دينی مردم، حتی جريمه خراش در آن موجود است، سپس با دست به بدن من زد و فرمود: بمن اجازه ميدهی ای ابا محمد؟ عرض كردم من از آن شمايم هر چه خواهی بنما، آنگاه با دست مبارك مرا نشگون گرفت و فرمود: حتی جريمه اين نشگون در جامعه هست و حضرت خشمگين بنظر میرسد (مانند حالتی كه طبعا برای نشگون گيرنده پيدا میشود) من عرض كردم بخدا كه علم كامل اين است، فرمود: اين علم است ولی باز هم كامل نيست، آنگاه ساعتی سكوت نمود.
سپس فرمود: همانا جفر نزد ماست، مردم چه ميدانند جفر چيست؟ عرض كردم: جفر چيست؟ فرمود: مخزنی است از چرم كه علم انبياء و اوصياء و علم دانشمندان گذشته بنی اسرائيل در آنست. عرض كردم همانا علم كامل اينست؟، فرمود: اين علم است ولی علم كامل نيست، باز ساعتی سكوت كرد.
سپس فرمود: همانا مصحف فاطمه عليها السلام نزد ماست، مردم چه میدانند مصحف فاطمه چيست! عرض كردم مصحف فاطمه عليها السلام چيست؟ فرمود مصحفی است سه برابر قرآنيكه در دست شماست بخدا حتی يك حرف قرآن هم در آن نيست (يعنی مطالبی كه شما از ظاهر قرآن و تفسير آن میفهميد، در مصحف فاطمه نيست ولی از نظر تأويل و معنای باطنی قرآن كه ما آنرا میفهميم مصحف تفصيل قرآنست مرآت) عرض كردم: بخدا علم كامل اينست. فرمود: اين هم علم است ولی علم كامل نيست. آنگاه ساعتی سكوت نمود.
سپس فرمود: علم گذشته و آينده تا روز قيامت نزد ماست. عرض كردم بخدا علم كامل همين است، فرمود: اين هم علم است ولی علم كامل نيست عرض كردم: قربانت گردم. پس علم كامل چيست؟ فرمود علمی است كه در هر شب و هر روز راجع به موضوعی پس از موضوع ديگر و چيزی پس از چيز ديگر تا روز قيامت پديد آيد.
(بحديث 595 رجوع شود)!