2- عِدّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمّدٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ عَبْدِ الْعَزِيزِ عَنْ حَمّادِ بْنِ عُثْمَانَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللّهِ ع يَقُولُ تَظْهَرُ الزّنَادِقَةُ فِي سَنَةِ ثَمَانٍ وَ عِشْرِينَ وَ مِائَةٍ وَ ذَلِكَ أَنّي نَظَرْتُ فِي مُصْحَفِ فَاطِمَةَ ع قَالَ قُلْتُ وَ مَا مُصْحَفُ فَاطِمَةَ قَالَ إِنّ اللّهَ تَعَالَى لَمّا قَبَضَ نَبِيّهُ ص دَخَلَ عَلَى فَاطِمَةَ ع مِنْ وَفَاتِهِ مِنَ الْحُزْنِ مَا لَا يَعْلَمُهُ إِلّا اللّهُ عَزّ وَ جَلّ فَأَرْسَلَ اللّهُ إِلَيْهَا مَلَكاً يُسَلّي غَمّهَا وَ يُحَدّثُهَا فَشَكَتْ ذَلِكَ إِلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع فَقَالَ إِذَا أَحْسَسْتِ بِذَلِكِ وَ سَمِعْتِ الصّوْتَ قُولِي لِي فَأَعْلَمَتْهُ بِذَلِكَ فَجَعَلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع يَكْتُبُ كُلّ مَا سَمِعَ حَتّى أَثْبَتَ مِنْ ذَلِكَ مُصْحَفاً قَالَ ثُمّ قَالَ أَمَا إِنّهُ لَيْسَ فِيهِ شَيْ‏ءٌ مِنَ الْحَلَالَ وَ الْحَرَامِ وَ لَكِنْ فِيهِ عِلْمُ مَا يَكُونُ‏
اصول كافى جلد 1 صفحه: 346 رواية: 2

ترجمه :
حماد بن عيسی گويد: شنيدم از امام صادق عليه السلام كه فرمود: زنادقه در سال صدوبيست هشت ظهور كنند من اين مطلب را در مصحف فاطمه عليها السلام ديدم، عرض كردم: مصحف فاطمه عليه السلام چيست؟ فرمود: چون خداي تعالی پيغمبرش صلی الله عليه و آله را قبض روح فرمود، فاطمه عليه السلام را از وفات آنحضرت اندوهی گرفت كه جز خدای عزوجل مقدارش را نداند، بدانجهت خدا فرشته‏ای برايش فرستاد كه او را دلداری دهد و با او سخن گويد، فاطمه از اين داستان باميرالمؤمنين عليه السلام شكايت كرد (يعنی گزارش داد و يا شكايتش از نظر ننوشتن سخنان فرشته بود) علی عليه السلام فرمود: چون آمدن فرشته را احساس كردی و صدايش را شنيدی، بمن بگو، پس فاطمه باميرالمؤمنين عليه السلام خبر داد و آنحضرت هر چه میشنيد مینوشت، تا آنكه از آن سخنان مصحفی ساخت، اما در آن مصحف چيزی از حلال و حرام نيست، بلكه در آن علم به پيش آمدهای آينده است.
توضيح علامه مجلسی (ره) گويد: من فكر میكنم كه مقصود از زنادقه امثال ابن ابی العوجاء و ابن مقفع باشند كه با امام صادق عليه السلام مجادله و مناظره میكردند و سال 128 هجری بيست سال قبل از وفات امام صادق عليه‏السلام است كه زمان طغيان و بسياری اين طايفه بود و با آنكه مراد خلفای بنی عباسند كه كتب زنادقه را در آنسال ترويج دادند.