هرگاه کسى به مسلمان بالغ آزاد نسبتى بدهد که موجب حد است، مانند زنا، لواط، و شرب خمر و نتواند آن را اثبات نماید باید هشتاد تازیانه به او زده شود، ولى اگر آن را به وسیله بینه (شاهد عادل) اثبات کند و یا خود طرف، او را تصدیق نماید، حد از وى ساقط مى گردد.
براى اثبات اینکه کسى دیگرى را «قذف» کرده (چنین نسبتى به او داده) دو شاهد عادل یا دو مرتبه اقرار شخص مرتکب، لازم است.
اگر کسى در پیش روى شخصى نسبتهاى ناراحت کننده اى به او بدهد که در وى نیست مثلا بگوید اى فاسق، فاجر، اى مبتلا به جزام و برص، باید «تعزیر» شود.
کسى که ادعاى نبوّت کند یا نسبت به شخص پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) یا یکى از ائمه هدى(علیهم السلام) دشنام و ناسزا بگوید مجازات او اعدام است.