کیفر و مجازات هیچ یک از گناهان کبیره به پاى مجازات و کیفر این عمل کثیف نمى رسد، تا آنجا که در اسلام در هیچ مورد سوزاندن با آتش تجویز نشده، ولى در این مورد تجویز شده است.
حاکم اسلام مخیر است شخص لواط کننده را به یکى از طرق زیر مجازات کند: کشتن، سنگباران کردن، پرتاب از بلندى به طورى که استخوانهاى او را در هم بشکند، یا سوزاندن، نسبت به مفعول نیز اگر عاقل و بالغ و مختار باشد حد قتل اجرا مى گردد، و اگر نابالغ باشد او را تعزیر(1) مى نمایند. راه اثبات لواط مانند راه اثبات زناست.
در مورد مساحقه(2) نیز راه اثبات همان راههاى سابق است و حد آن یک صد تازیانه است، یعنى باید هر کدام که فاعل یا مفعول را یک صد تازیانه بزنند، بعید نیست اگر «محصنه» باشند حکم رجم (سنگباران) نیز در مورد آنها ثابت باشد.
حدّ «قواد» (کسى که وسیله ارتباط نامشروع دو نفر به یکدیگر است) 75 تازیانه است و سپس سر او را تراشیده و در شهر مى گردانند و تبعید مى کنند. راه اثبات این عمل شهادت دو نفر عادل و یا دو مرتبه اقرار است.
* * *
1 . «تعزیر» به معناى «تنبیه» است و به تمام مجازاتهاى بدنى که در شرع حد ثابتى ندارد بلکه تعیین مقدار آن بسته به حالات و اشخاص و شرایط مختلف و به نظر حاکم، موکول است گفته مى شود. در بسیارى از موارد مقدار آن را 25 تازیانه تعیین مى کنند.
2 . آمیزش نامشروع دو زن با یکدیگر که گاهى از آن به «طبق زدن» تعبیر مى گردد.