ما معتقديم:به هنگام سجده نماز،بايد بر خاك يا ساير اجزاى زمين سجده كرد يا بر چيزهايى كه از زمين مى‏رويد،مانند برگ و چوب درختان و تمام گياهان (به استثناى آنچه خوردنى يا پوشيدنى است) .
بنابراين سجده كردن بر فرش را مجاز نمى‏دانيم،مخصوصا خاك را بر همه چيز جهت‏سجده كردن ترجيح مى‏دهيم،لذا براى آسان شدن كار،بسيارى از شيعيان قطعه‏اى از خاك تميز را كه قالب گيرى شده با خود همراه دارند كه نام آن را مهر مى‏نهند و بر آن سجده مى‏كنند كه هم پاك است و هم خاك.
مستند ما در اين امر حديث معروف پيامبر (ص) «جعلت لى الارض مسجدا و طهورا»است، ما«مسجد»را در اين حديث‏به معنى‏«محل سجده‏»مى‏دانيم. اين حديث در غالب كتب صحاح و غير آن نقل شده است. (1)
ممكن است گفته شود منظور از«مسجد»در اين حديث‏«محل سجده‏»نيست،بلكه جايگاه نماز، در مقابل كسانى كه نماز را فقط در محل معينى مى‏خواندند،ولى با توجه به اين كه سخن از«طهور»يعنى‏«خاك تيمم‏»در اين جا به ميان آمده روشن مى‏شود كه منظور از آن‏«محل سجده‏»است،يعنى خاك زمين هم‏«طهور»است و هم‏«محل سجده‏».
بعلاوه احاديث زيادى نيز از ائمه اهل بيت-عليهم السلام-به ما رسيده كه محل سجده را خاك و سنگ و مانند آن معرفى مى‏كند.
پاورقی ها: --------------------------------------------------------------------------------------
23-از جمله‏«بخارى‏»در صحيح خود از«جابر بن عبد الله انصارى‏»در باب التيمم (جلد 1، صفحه 91) و همچنين نسائى در صحيح خود نيز از«جابر بن عبد الله‏»در باب التيمم بالصعيد ذكر كرده،در مسند احمد از ابن عباس نيز نقل شده است (جلد اول،صفحه 301) و در منابع شيعه نيز از طرق مختلف از پيامبر اكرم (ص) نقل شده است.