از جمله اين كه ما معتقديم:جمع ميان نمازهاى ظهر و عصر يا نماز مغرب و عشا در يك وقت مانعى ندارد (هر چند جدا خواندن آنها را افضل و بهتر مى‏دانيم) و معتقديم اجازه جمع از سوى پيامبر (ص) براى ملاحظه حال اشخاصى كه در زحمتند داده شده است.
در صحيح‏«ترمذى‏»از ابن عباس چنين نقل شده:«جمع رسول الله (ص) بين الظهر و العصر،و بين المغرب و العشاء بالمدينة من غير خوف و لا مطر،قال فقيل لابن عباس ما اراد بذلك؟ قال اراد ان لا يحرج امته،پيغمبر اكرم (ص) در شهر مدينه بين نماز ظهر و عصر و مغرب و عشا جمع كرد در حالى كه نه ترسى بود و نه بارانى،از ابن عباس پرسيدند:منظور حضرت از اين كار چه بود؟گفت:براى اين بود كه امت‏خود را به زحمت نيفكند (يعنى در مواردى كه جدا ساختن موجب زحمتى شود،از اين ترخيص استفاده كنند) ». (1)
مخصوصا در عصر و زمان ما كه زندگى اجتماعى به ويژه در كارخانه‏ها و مراكز فعال صنعتى شكل پيچيده‏اى به خود گرفته و مقيد بودن به پنج وقت جداگانه نماز سبب شده كه بعضى نماز را بكلى ترك كنند،استفاده از اين ترخيص كه پيامبر (ص) فرموده مى‏تواند سبب پايدارى بيشتر در امر نماز شود-دقت كنيد.
پاورقی ها: --------------------------------------------------------------------------------------
22-سنن ترمذى،جلد 1،صفحه 354،باب 138-سنن بيهقى،جلد 3،صفحه 167.