ما معتقديم: هميشه براي منصرف ساختن مسلمانان از تدبر در آيات قرآن و عمل به آن، دستهايي در كار بوده است، يك روز در عصر حكام بني اميه و بني عباس [1] قديم بودن كلام الله يا حادث بودن آن را دامن زدند، و مسلمانان را به دو گروه تقسيم نموده به جان هم انداختند، و خونهاي بسياري در اين راه ريختند.
در حالي كه امروز مي دانيم اين بحث اصلا مفهوم صحيحي كه در خور نزاع باشد ندارد، چرا كه اگر منظور از كلام الله، حروف و نقوش و كتابت و كاغذ آن باشد، بدون شك اينها امور حادثي است، و اگر منظور معاني آن در علم پروردگار باشد، بي شك علم خدا همچون ذات او قديم و ازلي است. ولي حكام جائر و خلفاي ظالم سالها مردم مسلمان را به اين مساله مشغول ساختند، و امروز نيز دستهاي ديگري در كار است كه مسلمين را به گونه هاي ديگر از تدبر و عمل به آيات قرآن باز دارد.
پاورقي ها: ---------------------------------------------------------------------------------------------
[1] در بعضي از تواريخ آمده است كه مامون عباسي، با كمك يكي از قضات خود حكمي صادر كرد كه هر كس عقيده به مخلوق بودن قرآن ندارد، از مناصب دولتي خلع كنند و شهادت او را در دادگاهها نپذيرند (تاريخ جمع قرآن كريم، صفحه 260).