بزرگترين افتخار پيامبران و رسولان الهي اين بوده كه بنده مطيع و فرمانبردار خدا باشند، به همين دليل همه روز در نمازهايمان اين جمله را درباره پيامبر اسلام (ص) تكرار مي كنيم: «و اشهد ان محمدا عبده و رسوله، گواهي مي دهم كه محمد (ص) بنده خدا و رسول اوست ».
ما عقيده داريم: هيچ يك از پيامبران الهي ادعاي الوهيت نكردند، و مردم را به پرستش خويش فرا نخواندند: «ما كان لبشر ان يؤتيه الله الكتاب و الحكم و النبوة ثم يقول للناس كونوا عبادا لي من دون الله، براي هيچ بشري سزاوار نيست كه خداوند كتاب آسماني و حكم و نبوت به او دهد، سپس او به مردم بگويد: غير از خدا مرا پرستش كنيد». [1] .
حتي حضرت مسيح (ع) نيز مردم را هرگز به پرستش خويش دعوت نكرد، و همواره خود را مخلوق و بنده و فرستاده خدا مي دانست: «لن يستنكف المسيح ان يكون عبدالله و لا الملائكة المقربون، هرگز مسيح (ع) از اين ابا نداشت كه بنده خدا باشد، و نه فرشتگان مقربان او (ابا دارند كه خود را بنده خدا بدانند)». [2] .
تواريخ امروز مسيحيت نيز گواهي مي دهد كه مساله «تثليث » (اعتقاد به خدايان سه گانه) در قرن اول مسيحيت وجود نداشت، و اين طرز فكر بعدا پيدا شد.
پاورقي ها: ---------------------------------------------------------------------------------------------
[1] سوره آل عمران، آيه 79.
[2] سوره نساء، آيه 172.