کمیته قدس شریف ، صندوق قدس ، آژانس خبرگزاری اسلامی بین المللی ، سازمان خدمات انتشارات رادیو تلویزیون کشورهای اسلامی ، سازمان پایتخت های کشورهای اسلامی . ارکان اصلی سازمان کنفرانس اسلامی عبارتند از : کنفرانس سران ( عالی ترین گردهم آیی کنفرانس ) ، وزرای خارجه - دبیرخانه .
کشورهای اسلامی علاوه بر آنکه در سازمان ملل متحد و کلیه نهادها و تشکیلات سیاسی ، فرهنگی و علمی آن عضویت دارند در مجامع سیاسی ، نظامی و اقتصادی دیگر عضوند از جمله آنها « جنبش عدم تعهد » است که اکثر کشورهای مسلمان عضو آن هستند . اندونزی به عنوان پرجمعیت ترین کشور مسلمان ، از بنیان گذاران این جنبش به شمار می رود . ریشه بوجود آمدن این تشکیلات بدین صورت بود که در 18 آوریل 1955 میلادی کنفرانس باندونگ با حضور 22 کشور تشکیل شد و درباره بی طرفی و توسعه و استعمار بحث هایی به عمل آورده و اصول دهگانه ای تصویب کردند که عبارتند از : احترام به حقوق بشر ، احترام به حاکمیت و تمامی ارضی برای ملت ها ، تساوی نژادها و ملت ها ، عدم دخالت در امور داخلی کشورهای دیگر ، حق دفاع مشروع فردی و جمعی ، خودداری از پیوستن به اتحادیه های دیگر ، حق دفاع مشروع فردی و جمعی ، خودداری از پیوستن به اتحادیه های نظامی که به ابرقدرتها خدمت خدمت می کنند . امتناع از بکار بردن زور ، حل مسالمت آمیز اختلاف ، تشویق همکاری بین الملل ، احترام به عدالت و تعهدات بین الملل . در ژوئیه 1956 میلادی سران اندونزی و یوگسلاوی در جزیره یوگسلاوی به رهبری مارشال تیتو و با شرکت جمال عبدالناصر و جواهر[93]لعل نهرو و جنبش مذکور را تشکیل داده و در ضمن تائید اصول دهگانه مذکور طی اعلامیه ای در موارد زیر توافق به عمل آوردند : منع آزمایشات اتمی ، کمک به کشورهای در حال توسعه ، وحدت آلمان ، حمایت از مبارزات فلسطین و آزادی طلبی های فرانسه . و بدین گونه جنبش عدم تعهد پدید آمد از سازمانهای دیگر که کشورهای مسلمان در بوجود آوردن ( OPEC ) آن دخالت دارند ، اوپک
یا سازمان کشورهای صادر کننده نفت است که ایران ، عربستان ، ونزوئلا و کویت جوز مؤسسین آن بوده و کشورهای قطر ، لیبی ، اندونزی ، امارات متحده عربی ، الجزایر ، نیجریه ، اکوادور و گابون بعدا بدان ملحق گردیدند . از این 13 کشور دو کشور اکوادور و ونزوئلا غیر مسلمان می باشند . که اکوادور در اواخر سال 1992م از اوپک خارج شد .