6- عـَلِيٌّ عـَنْ أَبـِيـهِ عـَنِ ابـْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عـَبـْدِ اللَّهِ ع فـِي قـَوْلِ اللَّهِ عـَزَّ وَ جـَلَّ وَ لا تـَجـْعـَلُوا اللّهَ عُرْضَةً لِأَيْمانِكُمْ أَنْ تَبَرُّوا وَ تـَتَّقـُوا وَ تـُصـْلِحـُوا بـَيـْنَ النّاسِ قَالَ إِذَا دُعِيتَ لِصُلْحٍ بَيْنَ اثْنَيْنِ فَلَا تَقُلْ عَلَيَّ يَمِينٌ أَلَّا أَفْعَلَ
اصول كافى ج : 3 ص : 298 رواية :6

ترجمه روايت شريفه :
امـام صـادق (ع) دربـاره قـول خـداى عـزوجل : [خدا را معرض سوگندهاى خود مسازيد كه نـيـكـوكـار و پـرهـيـزكـار و مـصلح ميان مردم باشيد، 224 سوره 2] فرمود: هرگاه ترا براى اصلاح ميان دو تن خواندند، مگو سوگند خورده ام كه اين كار را نكنم .

شرح :
در تـفـسـيـر آيـه شـريـفه دو قولست : اول آنكه كلمه [ان تبروا] بر وجه اثبات باشد. دوم آنكه بر وجه نفى و حرف [لا] در تقدير باشد.
بنابر وجه دوم معنى آيه اينستكه خدا را مانع كارهاى خيرى كه بر آنها سوگند ياد كرده انـد مـسـازيـد يـعـنـى اگـر سـوگـنـد ياد كرده ايد كه مثلا احسان نكنيد و ميان مردم اصلاح ننمائيد، باين سوگند وفادار نباشيد و هرگاه مورد احسان و اصلاحى پيش آمد انجام دهيد و كـفـاره سـوگـنـد را بـدهـيـد وتـفسير امام على عليه السلام مناسب اين معنى است ، ولى بنا بـروجـه اول معنى آيه اينستكه : خدا را معرض سوگندهاى خود مسازيد، يعنى همواره بخدا سوگند نخوريد تانيكوكار و با تقوى و مصلح ميان مردم باشيد.