2- عـَنـْهُ عـَنْ أَبـِيـهِ عـَنْ فـَضـَالَةَ بـْنِ أَيُّوبَ عـَنْ عـُمـَرَ بـْنِ أَبـَانٍ عـَنْ جـَابـِرٍ الْجـُعْفِيِّ قَالَ تـَقـَبَّضـْتُ بَيْنَ يَدَيْ أَبِي جَعْفَرٍ ع فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ رُبَّمَا حَزِنْتُ مِنْ غَيْرِ مُصِيبَةٍ تـُصـِيبُنِى أَوْ أَمْرٍ يَنْزِلُ بِى حَتَّى يَعْرِفَ ذَلِكَ أَهْلِى فِى وَجْهِى وَ صَدِيقِى فَقَالَ نَعَمْ يَا جـَابـِرُ إِنَّ اللَّهَ عـَزَّ وَ جـَلَّ خـَلَقَ الْمـُؤْمـِنـِيـنَ مـِنْ طـِينَةِ الْجِنَانِ وَ أَجْرَى فِيهِمْ مِنْ رِيحِ رُوحِهِ فـَلِذَلِكَ الْمـُؤْمـِنُ أَخُو الْمُؤْمِنِ لِأَبِيهِ وَ أُمِّهِ فَإِذَا أَصَابَ رُوحاً مِنْ تِلْكَ الْأَرْوَاحِ فِى بَلَدٍ مِنَ الْبُلْدَانِ حُزْنٌ حَزِنَتْ هَذِهِ لِأَنَّهَا مِنْهَا
اصول كافى ج : 3 ص : 241 رواية : 2

ترجمه روايت شريفه :
جـابـر جـعـفـى گـويـد: در بـرابـر امـام بـاقـر (ع ) بـودم كـه دل گرفته شدم ، به حضرت عرض كردم : گاهى بدون اينكه مصيبتى به من رسد يا ناراحتى بـه سـرم ريـزد، انـدوهيگين مى شوم تا آنجا كه خانواده و دوستم اثرش را در رخسارم مشاهده كنند، فرمود:
آرى اى جـابـر خـداى عـزوجل مؤمنين را از طينت بهشتى آفريد و از نسيم روح خويش در آنها جارى ساخت ، از اينرو است كه مؤمن است ، (زيرا طينت به منزله پدر و نسيم بجاى مادر است ) پـس هـرگاه بيكى از آن ارواح در شهرى اندوهى رسد، آن روح ديگر اندهگين شود، زيرا از جنس اوست .