حدیث شماره 1
1- عـِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قـَالَ قـَالَ أَبـُو عـَبـْدِ اللَّهِ ع إِنَّمـَا الْمـُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ بَنُو أَبٍ وَ أُمٍّ وَ إِذَا ضَرَبَ عَلَى رَجُلٍ مِنْهُمْ عِرْقٌ سَهِرَ لَهُ الْآخَرُونَ
اصول كافى ج : 3 ص : 241 رواية : 1
ترجمه روايت شريفه :
امـام صـادق (ع ) فـرمـود: اهـل ايمان برادر يكديگرند و فرزندان يك پدر و مادر باشند و چـون از مـردى رگـى زده شـود بـرايـش بيدار خوابى كشند. (چنانچه گاهى مؤمنى را شب خواب نبرد و سپس معلوم شود كه بيكى از برادران ايمانيش بلائى رسيده است ).