حدیث شماره 24
24- الْحـُسـَيـْنُ بـْنُ مـُحـَمَّدٍ الْأَشـْعَرِيُّ قَالَ كَانَ يَرِدُ كِتَابُ أَبِى مُحَمَّدٍ ع فِى الْإِجْرَاءِ عَلَى الْجـُنـَيـْدِ قـَاتـِلِ فَارِسَ وَ أَبِى الْحَسَنِ وَ آخَرَ فَلَمَّا مَضَى أَبُو مُحَمَّدٍ ع وَرَدَ اسْتِئْنَافٌ مِنَ الصَّاحـِبِ لِإِجـْرَاءِ أَبـِى الْحـَسـَنِ وَ صـَاحـِبـِهِ وَ لَمْ يـَرِدْ فـِى أَمـْرِ الْجـُنـَيـْدِ بـِشَيْءٍ قَالَ فَاغْتَمَمْتُ لِذَلِكَ فَوَرَدَ نَعْيُ الْجُنَيْدِ بَعْدَ ذَلِكَ
اصول كافى جلد 2 صفحه 465 روايت 24
ترجمه روايت شريفه :
حـسـين بن اءشعرى گويد: نامه هاى امام حسن عسكرى عليه السلام درباره اجرا امور بجنيد كـشـنـده فـارس و ابـوالحـسن و ديگران مى آمد، چون حضرت در گذشت ، دستور اجراء امور بـراى ابـوالحسن و رفيقش از جانب حضرت صاحب عليه السلام تجديد شد، ولى درباره جنيد چيزى صادر نگشت ، من از آن جهت اندوهگين شدم ، سپس خبر مرگ جنيد آمد.
تـوضـيـح - فـارس هـمـان پـسر حاتم بن ماهويه قزوينى است كه غالى مذهب و از كذابين مـشـهـور و بـدعـت گـزار بـوده اسـت . و روايـت شـده كـه امـام هـادى عـليـه السـلام دسـتـور قتل او را صادر فرمود و او را مهدورالدم دانست و براى كشنده او بهشت را ضمانت كرد، جنيد بر او دست يافت و او را بكشت .