22- مـُحـَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ ابْنِ أَبِى عُمَيْرٍ عَنْ جَمِيلِ بْنِ دَرَّاجٍ عـَنْ زُرَارَةَ بـْنِ أَعْيَنَ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ يُحْشَرُ عَبْدُ الْمُطَّلِبِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أُمَّةً وَاحِدَةً عَلَيْهِ سِيمَاءُ الْأَنْبِيَاءِ وَ هَيْبَةُ الْمُلُوكِ
اصول كافى جلد 2 صفحه 336 روايت 22

ترجمه روايت شريفه :
و فرمود: عبدالمطلب روز قيامت بعنوان يك امت محشور شود و سيماى پيغمبران و هيبت سلاطين داشته باشد.

شـرح :
مـجـلسـى (ره ) از نهايه ابن اثير نقل مى كند كه مردمى را كه در ميان جماعتى دينى مـخـصـوص بـه خـود داشته باشد امت گويند، چنانكه خداى تعالى درباره ابراهيم فرمايد: (((هـمـلنـا ابراهيم امتى بود)))بنابراين چون در ميان تمام مشركين مكه تنها عبدالمطلب خدا شـنـاس بـود، او را امـت نـامـيـدنـد، چـنـانكه حضرت ابراهيم هم در زمان خود چنان بود. و از مـفردات راغب نقل كند كه ابراهيم به تنهائى از لحاظ عبادت به جاى يك امت و جماعت بود، از اين رو او را امـت فـرمـود: و بـعـضـى گـفـتـه اند: مردى كه خير و ديانت در او جمع باشد امتش ‍ گويند.