حاكم نيشابوري از ابن عباس نقل مي‌كند: پيامبر اكرم‌صلي الله عليه وآله نشسته بود و اسماء بنت عميس در كنارش قرار داشت، ناگهان پيامبرصلي الله عليه وآله جواب سلام كسي را داد؛ حضرت‌صلي الله عليه وآله فرمود: اي اسماء! اين جعفر بود با جبرييل و ميكاييل كه از كنار ما عبور كرده و بر ما درود فرستادند...».(220)
قاضي سبكي مي‌گويد: «تصرف اوليا در زمان زندگي و مرگشان، همانا به اذن و اراده و مشيت الهي است، خداوند متعال آنان را مشرف به اين كرامت كرده و به دست و زبان آنان جاري ساخته است».(221)