در بخش فرقه‏شناسى اين فصلنامه با موضوع «مهدويت و فرقه‏ هاى انحرافى» دو مقاله در شماره‏هاى 1 و 2 آمده است. هر دو مقاله، با نگاهى خاص به بررسى فرقه «شيخيه» پرداخته‏ اند و در باب پيدايش اين فرقه، رهبر و ويژگى‏ هاى وى، موضع‏گيرى عالمان نسبت به آنان و در نهايت بررسى و نقد عقايد پايه ‏گذار «شيخيه» مطالبى آورده شد.
اينك سلسله مقالاتى كه با اين قلم (به توفيق الهى) منتشر خواهد شد، در خصوص فرقه منحرف و ضالّه «بهائيت» است؛ و ليكن پيش از پرداختن به آن، لازم است ريشه هاى فكرى‏ اى كه به «بابيت» و «بهائيت» ختم شد، نقد و بررسى گردد تا خوانندگان با بصيرت بيشتر، در صدد كشف چگونگى راه‏يابى انحراف در ميان افراد و گروه‏ها برآيند. از اين رو، اينك با بسط بيشترى از «شيخيه» و «افكار و اعتقادات آنان» سخن خواهيم گفت تا جريان شكل‏گيرى فرقه ضالّه «بابيت» و «بهائيت»، به درستى ترسيم كرده، به نقد و بررسى عقايد آنان بپردازيم.