اسمش معلوم نشده ،(255) مادرش ليلى بنت مسعود بن خالد است و در (مناقب ) گفته كه به مبارزت بيرون شد و اين رَجَز خواند:
شعر :
                                                    شَيْخى عَلِىٌ ذوالفِخارِ الاَطْوَلِ
                                                                                                        مِنْ هاشِمِ الْخَيْرِ الْكَريمِ الْمُفْضِل (256)
                                                    هذا حُسَيْنُ بْنُ النَّبِىّ الْمُرْسَلِ
                                                                                                        عَنْهُ نُحامى بِالْحُسامِ الْمُصْقَلِ
                                                    تَفْديهِ نَفسى مِنْ اَخٍ مُبَجَّلِ
و پيوسته جنگ كرد تا زحربن بدر و به قولى عُقْبَه غَنَوىّ او را شهيد كرد(257) رحمه اللّه و از مدائنى نقل شده كه كشته او را در ميانه ساقيه اى (258) يافتند و ندانستند چه كسى او را به قتل رسانيد.
سيّد بن طاوس رحمه اللّه روايت كرده كه حسن مُثَنى در روز عاشورا مقابل عمويش امام حسين عليه السّلام كارزار كرد و هفده نفر از لشكر مخالفين به قتل رسانيد و هيجده جراحت بر بدنش وارد آمد روى زمين افتاد، اسماء بن خارجه خويش مادرى او، او را به كوفه برد و زخمهاى او را مداوا كرد تا صحّت يافت سپس او را به مدينه حمل نمود.(259)