از آن جا که گاه کارهاى بعضى از عوام بهانه هایى به دست مخالفان مى دهد، سزاوار است همه علماى اعلام و دانشمندان اسلام، از حرکات نسنجیده بعضى از عوام در کنار قبر پیامبر(صلى الله علیه وآله) یا ائمّه بقیع و سایر امامان معصوم و قبور شهدا و بزرگان اسلام جلوگیرى کنند، و مفهوم واقعى زیارت و توسّل و تبرّک و شفاعت طلبیدن را به آنها تعلیم دهند.
به همه مردم بگویند، همه چیز و همه کار به دست خدا، و او مسبّب الاسباب و قاضى الحاجات وکاشف الکربات و کافى المهمّات است،و اگر به پیامبر(صلى الله علیه وآله) وامامان متوسّل مى شویم،آنهابه اذن پروردگار و با استمداد از ذات پاک او کارى انجام مى دهند یا در پیشگاه خداوند شفاعت مى کنند و از او تقاضاى بر آمدن حاجات مى نمایند.
سجده کردن بعضى از عوام در برابر این قبور مقدّس، تعبیراتى که بوى الوهیّت نسبت به آنان مى دهد، گره زدن چیزى به ضریح آنان و مانند این ها، همه از امور ناشایست و مشکل آفرین است و چهره یک کار مثبت و بسیار سازنده (زیارت) را دگرگون مى سازد، و بهانه به دست این و آن مى دهد تا مردم را از برکات زیارت محروم سازند.