درخواست كار و كمك از احياء، در امور عادي كه اسباب طبيعي و عادي دارد، اساس تمدن بشر را تشكيل مي دهد. زندگي بشر در اين جهان خاكي بر پايه تعاون استوار است و همه عقلاي جهان در امور زندگي از يكديگر كمك مي طلبند و حكم اين صورت آنچنان واضح است كه هرگز احدي در آن اشكالي نكرده است و براي اين كه بحث ما قرآني و حديثي است به نقل آيه اي اكتفا مي كنيم:
«ذوالقرنين» در ساختن سد در برابر تجاوز يأجوج و مأجوج به ساكنان منطقه رو كرد و گفت:
«فَأَعِينُوني بِقُوَّةٍ اَجْعَلْ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ رَدْماً» [1] .
«با نيرويي كه در اختيار داريد، مرا كمك كنيد تا ميان شما و آنان سدّي قرار دهم.»
* * *
[1] كهف: 95.