عطيه عوفي از ابو سعيد خدري نقل مي كند كه پيامبر گرامي - ص - فرمود:
«هر كس از خانه خود براي نماز بيرون برود و در اين حال اين دعا را (كه در زير آمده) بخواند، با رحمت خدا مواجه مي گردد و هزار فرشته براي او طلب آمرزش مي كنند.» [1] .
«أَللّهُمَّ إنّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ السَّائِلينَ عَلَيْكَ وَأسْأَلُكَ بحَقّ مَمْشايَ هذا فإني لَمْ اَخْرُج اَشَراً ولا بَطَراً ولا رِياءً ولاسُمْعَةً وَخَرَجْتُ إتِّقاءَ سَخَطِكَ وَابْتِغاءَ مَرْضاتِكَ فَأسْئَلُكَ اَنْ تُعيذَني مِنَ النّارِ واَنْ تَغفِرَلي ذُنُوبِي إنَّه لايَغْفِرُ الذُّنُوبَ إلاّ أَنْتَ...»
«پروردگارا! از تو درخواست مي كنم به حق سؤال كنندگان و به حرمت گامهايي كه به سوي تو بر مي دارم، من از روي نافرماني و براي خوش گذراني و يا ريا و سمعه از خانه بيرون نيامده ام، من براي پرهيز از خشم تو و تحصيل رضاي تو خارج شده ام، از تو مي خواهم مرا از آتش باز داري و گناهانم را ببخشي؛ زيرا گناهان را جز تو كسي نمي بخشد.»
حديث ياد شده، از احاديث بسيار روشن است كه گواهي مي دهد: انسان در مقام درخواست حاجت از خدا، مي تواند مقام و منزلت حق و شأن صالحان را واسطه خويش قرار دهد، و دلالت حديث بر مقصود ما روشن است.
* * *
[1] «أقبل اللَّه بوجهه واستغفر له الف ملك» به صحيح «حافظ محمد بن ابي عبداللَّه بن ماجه قزويني» كه يكي از صحاح ششگانه است: جلد 1، باب مساجد، ص 261 و 262 طبع مصر، و به «مسند امام احمد بن حنبل» جلد 3، حديث 21 مراجعه شود.