هدف ما از بیان فشرده اى از کتاب پر ارزش مذکور این نیست که مؤلّف محترم آن بن علوى مالکى مکّى هیچ اشتباه و خطایى در این کتاب ندارد، بالاخره او هم گرچه عالم بزرگى بود ولى انسان است و محلّ سهو و نسیان.

هدف این است که اصول سخنان او که با دلیل، منطق، متانت و شجاعت همراه است، واقعیّت دارد و از طرف گروه عظیمى از علماى بزرگ جهان اسلام در کشورهاى مختلف حتّى در خود عربستان مورد استقبال قرار گرفته است.

این نشان مى دهد متعصّبان وهّابى به آخر خط خود رسیده اند که از چنین کتابى ـ که سراسر آن نقد وهّابیّت تندرو است ـ چنان استقبالى در جهان اسلام مى شود.

ولى بن علوى در برابر این خدمت بزرگ به جهان اسلام، حتّى به وهّابیّت میانه رو پاداش خود را گرفت و کتاب هایى بر ضد او از سوى همان قشر تألیف یافت و در آن از همان شیوه سخیف و کهنه «تکفیر» استفاده کرده و حکم کفر او را صادر کردند. (کتاب هایى به نام «حوار مع المالکى» و «الردّ على المالکى فى ضلالاته و منکراته»).

امّا نه تنها استقبالى از این کتاب ها نشد بلکه از نظر جمعى از علماى دانشگاه الازهر مصر این کتاب ها خدمتى به صهیونیسم و ضربه اى بر وحدت اسلامى شمرده شد و آقاى بن علوى همچنان مورد احترام خاصّ مردم عربستان بود، حتّى در تشییع جنازه او ده ها هزار نفر شرکت کردند و زعماى سعودى براى تسلیت به خانواده او مکرّر به منزل وى رفتند.

این ها پاسخ محکمى بود به تندروان وهّابى در برابر حربه کهنه تکفیر و تفسیق!

جالب این که قاضى مکّه بر ضدّ او اعلام جرم کرد و او را به دادگاه فرا خواند و حتّى دادگاه او به ریاض کشانده شد، او چندین ساعت از نوشته هاى خود دفاع کرد و سرانجام گفت: اینها اجتهاد من است و حدّاکثر شما مجتهد هستید و من هم مجتهد هستم و هیچ مجتهدى نمى تواند رأى خود را بر مجتهد دیگرى تحمیل کند. وى سرانجام تبرئه شد!