وهّابیّت متعصّب و تندرو، در همین سال هاى اخیر، چهره دیگرى از خشونت خود را در عراق نشان داد و هر چه توانست کشتار کرد، زن و مرد و پیر و جوان و سنّى و شیعه و کُرد و... را هدف قرار داد و زمین را از خونشان رنگین ساخت و قطعات بدن آن ها را در اطراف خیابان ها و بیابان ها پراکنده کرد.

نه تنها مسلمانان بلکه همه مردم دنیا از این همه خشونت در تعجّب و وحشت فرو رفتند و مى گفتند آیا این ها تشنه خون بشرند؟ این ها کدام هدف را دنبال مى کنند؟ پیرو کدام آیین هستند؟!

بعضى اصرار دارند این خشونت ها را به بازماندگان بعثى ها نسبت دهند که این اشتباه بزرگى است، براى این که در بسیارى از کشتارها از روش انتحارى استفاده مى شود که مى دانیم بعثى ها از این روش هرگز استفاده نمى کنند و این کار فقط کار وهّابى هاى متعصّب است که خود را مسلمان و همه را مشرک و جایز القتل مى دانند.