از نظر قرآن مجيد مرگ پايان زندگى نيست بلكه روزنه اى است به جهان ديگر به نام جهان برزخ كه شيوه زندگى در آنجا با شيوه زندگى در اين جهان كاملاً متفاوت مى باشد. گروهى در آنجا معذّب، و گروهى در نعمت و رفاهند.

گروهى از گنهكاران كه رابطه ايمانى خود را با خدا قطع ننموده و پيوند معنوى خويش را با شفيعان درگاه او حفظ كرده باشند در برزخ، تا حدى به كيفر اعمال خود مى رسند، و همين كيفرها، نوعى تصفيه و پالايش بخشى از عوارض بد گناه مى باشد، اين افراد هنگامى كه گام به محشر مى نهند، به خاطر تصفيه و پالايش نسبى كه در برزخ رخ داده است آمادگى بيشترى براى مغفرت و آمرزش پروردگار جهان دارند، و از نظر واقع گرايى شفاعت شافعان، تطهير كامل و شستشوى اساسى و پالايش همه جانبه نسبت به عوارض بد گناه به شمار مى رود، و آئينه روح را از زنگار گناه پاك مى سازد.