درمانگر با مكتوب نمودن سوگندنامه، مبني بر استفاده مثبت و انساني به فرد تفويض مي‌شود و با دريافت لايه محافظ كه درمانگر را در مقابل تشعشعات شعور معيوب سلولي و ساير تشعشعات منفي و تداخل موجودات غير ارگانيك محافظت مي‌نمايد آغاز مي‌گردد[1].

اين اصل نيز تالي اصول ديگر اين اساسنامه است كه نوعي دعوي انانيت محض از فقرات آن استشمام مي‌شود. تأکید مجدد بر سوگندنامه و اخذ بيعت اخلاقي و رواني از افراد انسان را به یاد اخذ ميثاق انبيا و اوليا از پيروان خود مي‌اندازد. آيا به‌صرف سپردن يك تعهد و سوگندنامه فرد مجاز به در اختيار گرفتن قدرتي مي‌گردد كه با آن از توانايي‌هاي خاص و ويژه برخوردار می‌شود؟(با فرض وجود و صحت چنين نيرويي)

پاورقي ها: ------------------------------------------------------------------------------------
[1] همان