ابن تيميه رهبر فكري وهابيت مي‌نويسد: منظور از شنيدن در اين آيات شنيدني است كه امتثال به دنبال داشته باشد نه مطلق شنيدن ، پس اين دليل بر مدعاي منكرين شنيدن مردگان نمي‌شود:
فإن المراد بذلك سمع القبول والامتثال فان الله جعل الكافر كالميت الذی لا يستجيب لمن دعاه وكالبهائم التی تسمع الصوت ولا تَفْقَهُ المعنی فالميت وان سمع الكلام وفقه المعنی فإنه لا يمكنه إجابة الداعی ولا امتثال ما أُمر به ونُهی عنه فلا ينتفع بالأمر والنهی وكذلك الكافر لا ينتفع بالأمر والنهي وان مع الخطاب وفهم المعنی كما قال تعالی {ولو علم الله فيهم خيرا لأسمعهم} وأما رؤية الميت فقد روی في ذلك آثار عن عائشة وغيرها.
پس منظور از نفي شنيدن براي مردگان ، شنيدني است كه امتثال به دنبال داشته باشد ، خداوند در اين آيه كافر را همانند مرده قرار داده است كه به كسي كه او را مي‌خواند نمي‌تواند جواب دهد و همانند چهارپايان كه سخن را مي‌شنوند ولي معني آن را نمي‌فهمند ، پس مرده اگرچه سخن را مي‌شنود و معني آن را مي‌فهمد ولي نمي‌تواند جواب دهد و امر و نهي را امتثال كند ، پس امر ونهي سودي به حال او نمي‌رساند ، همانگونه كه كافر از امر و نهي فايده‌اي نمي‌برد اگرچه سخن را مي‌شنوند و معني آن را مي‌فهمند ، همانطور كه خداوند مي‌فرمايد : (و اگر خدا خيری در آنان می‏يافت سخنش را به آنها مي‌رساند) و اما درمورد ديدن مردگان رواياتي از عايشه و ديگران وجود دارد .[18]