شأن او به گونه ‏اى است كه بخارى در صحيح از او نقل نكرده. همه اهل جرح و تعديل او را ثقه مى ‏دانند([1259])؛ ولى با وجود اين نتوانسته ‏اند از نسبت دادن تشيع به او خوددارى كنند و شيعى بودن او را گوشزد كرده ‏اند تا كسانى كه مى ‏خواهند حديث او را نقل كنند آن را بدانند و اگر احياناً حديثى در فضائل اهل‏بيت علیھم السلام از او رسيده باشد، كمى در آن تأمل كنند. از اينرو عجلى درباره وى مى ‏گويد:
«... كان حسن الفقه من أسنان الثوري، ثقة ثبتا متعبدا، وكان يتشيّع، إلا أن ابن المبارك كان يحمل عليه بعض الحمل لمحال التشيّع»([1260])
پاورقي ها: ------------------------------------------------------------------------------------
[1259]) نك: تقريب التهذيب؛ ج1، ص168.
[1260]) تهذيب التهذيب؛ ج2، ص263.