ابن ابی الحديد میگويد:
«وكان معاوية علی اُسّ الدهر مبغضا لعليّ علیه السلام، شديد الانحراف عنه، و كيف لايبغضه وقد قتل أخاه حنظلة يوم بدر، وخاله وليد بن عتبة... وقتل من بني عمّه عبدشمس نفرا كثيرا من أعيانهم وأماثلهم؛ ثم جاءت الطامّة الكبری، واقعة عثمان، فنسبها كلّها إليه بشبهة إمساكه عنه».
او همچنين میگويد: معاويه حتی در زمان عثمان، برای حضرت علی علیه السلام نامه‏ های خشن مینوشت و او را به جنگ میطلبيد([825])
معاويه در نامه ‏ای به امام علیه السلام، صراحتاً او را قاتل عثمان میخواند؛ آنجا كه مینويسد:
«سلام الله‏ علی من اتبع الهدی. أما بعد... حتی طمعت يابن أبي طالب فتغيرت، وأصبحت تعد نفسك قويا علی ما عاداك بطعام أهل الحجاز، وأوباش أهل العراق وحمقی الفسطاط و غوغاء السواد... قتلت عثمان بن عفّان... والسلام علی أولياء الله‏»([826])
اين نامه سراسر اهانت است. نخست اينكه او نامه را با «سلام الله‏ علی من اتبع الهدی» آغاز میكند؛ يعنی اينكه امير المؤمنين علیه السلام پيرو هدايت نيست و گمراه است!! همچنان كه نامه را با «والسلام علی أولياء الله‏» پايان میدهد؛ يعنی علی علیه السلام از اولياء الله‏ نيست و از اعداءالله‏ است!!
او همچنين در اين نامه دشمنی خود را نسبت به حجاز و عراق اعلام میكند. و اين آغاز جنايات امويان نسبت به اهل حجاز و عراق است.
پاورقي ها: ------------------------------------------------------------------------------------
[825]) شرح نهج ‏البلاغه؛ إبن ابي الحديد؛ ج1، ص156.
[826]) ألإمامة والسياسة؛ إبن قتيبهًْ؛ ج1، ص80.