1. دشمنی و حسادت نسبت به حضرت علی و اهلبيت علیهم السلام در زمان پيامبر(صلی الله علیه و آله)
الف ـ ترمذی در حديث شماره ی 3712، رويدادی را نقل كرده كه نشان دهنده ی اين است كه علی علیه السلام، حتی در زمان خود رسول خدا(صلی الله علیه و آله) دشمنان و حسودانی داشته است.
در پايان اين روايت پيامبر(صلی الله علیه و آله) به كسانی كه نسبت به علی علیه السلام چيزی در سينه داشتند میگويد:
«ما تريدون من عليّ؟ إنّ عليّا منّي وأنا منه، وهو وليّ كلّ مؤمن بعدي»([813])
بنابر روايت ترمذی، پيامبر(صلی الله علیه و آله) اين سخنان را در حالی كه بسيار خشمناك بوده اند، بيان كرده اند. از شدّت بيان پيامبر(صلی الله علیه و آله)، برمی آيد كه علی علیه السلام در همان زمان هم، دشمنان بسيار داشته است.
ب ـ او همچنين از زبان انصار روايت كرده و میگويد:
«إنّا كنّا لنعرف المنافقين... ببغضهم عليّ بن أبيطالب»([814])
روشن است كه اين منافقان همگی از كسانی بوده اند كه با پيامبر(صلی الله علیه و آله) مصاحبت داشته و بعدها علی الاطلاق صحابه ناميده شدند!؟!
ج ـ دشمنی «جابر بن نصر بن حارث بن كلده عبدری» يا «حارث بن نعمان فهری» با علی علیه السلام در حضور پيامبر(صلی الله علیه و آله).
اين رويداد را علامه ی امينی(ره) در كتاب «الغدير» آورده است.([815])
داستان اينگونه است كه جابر يا حارث بر ولايت علی علیه السلام كه پيامبر(صلی الله علیه و آله) آنرا در روز غدير، آشكارا بيان كرد، راضی نشد و بر او عذاب نازل شد و كشته شد و اين آيات نازل شد:
{سأل سائل بعذاب واقع * للكافرين ليس له دافع * من الله ذي المعارج}([816])
مرحوم امينی میگويد:
«و قد أذعَنت له الشيعة، وجاء مثبتا في كتب التفسير والحديث لمن لا يُستهان بهم من علماء أهل السنّة...»([817])
اين آيه كه علاوه بر اعتقاد شيعه به آن، جمعی از علمای سنی كه شخصيتشان مورد تصديق است آن را در کتابها تفسير و حديث ثبت نموده اند.
پاورقي ها: ------------------------------------------------------------------------------------
[813]) ص2034.
[814]) ص2035، ح 3717.
[815]) الغدير، ج1، ص240، باب نزول آيه {سئل سائل بعذاب واقع}، دارالكتب العربی، بيروت 1397 هـ.ق. (محقق)
[816]) المعارج / 1ـ 3.
[817]) نك: الغدير؛ ج1، صص 460ـ 501 مركز الغدير للدراسات الإسلاميهًْ.