او در زندگى خود با دوازده‏تن از خلفاى عباسى هم‏روزگار بود كه عبارتند از:
مأمون عباسى (198ـ 218 هـ.ق)؛ المعتصم بالله (218ـ 227 هـ.ق)؛ الواثق بالله‏ (227ـ 232 هـ.ق)؛ المتوكل على ‏الله‏ (232ـ 247 هـ.ق)؛ المنتصر بالله (247ـ 248 هـ.ق)؛ المستعين بالله‏ (248ـ 252 هـ.ق)؛ المعتز بالله‏ (252ـ 255 هـ.ق)؛ المهتدى بالله‏ (255ـ 256 هـ.ق)؛ المعتمد علی الله‏ (256ـ 279 هـ.ق)؛ المعتضد بالله‏ (279ـ 289 هـ.ق)؛ المكتفى بالله (289ـ 295 هـ.ق)؛ المقتدر بالله (295ـ 320 هـ.ق).