ادعاي داشتن ارتباط با امام معصوم (ع) راه را باز نمود تا پيروان شيخيه پا را فراتر گذاشته، ادعاي بابيت امام زمان را بنمايند. با ارائه ي تعبيرات تازه از اصول توحيد، نبوت، معاد، عدل و امامت توسط علي محمد باب فرقه اي تازه بنا نهاده شد كه قصد منسوخ كردن اسلام را داشت.
پيدايش فرقه ي بابيه در جامعه ي شيعي ايران، با اعتراض و واكنش هاي شديد علما و روحانيون مواجه شد. به ويژه آنكه «بابيان» به موضع گيري در مقابل دولت پرداخته و قصد براندازي آن را نمودند. در نهايت با اخراج بابيان از ايران و تبعيدشان به كشور عثماني اين جنبش سركوب شد. خروج بابيان از ايران و حمايت و پشتيباني دول بيگانه از آنان خصوصا پس از كشمكش هايي كه ميان سران بابي پديد آمد، تحول جديدي در جنبش بابيه به وجود آورد كه فرقه ي جديد بهائيه از دل اين تحول زاده شد و با حمايت هاي دول بيگانه توانست قدرت خود را توسعه بخشد. به طور كلي سوءظن شديد دولت قاجاريه نسبت به بابيان، سبب شد كه بهائيان در اين دوره از موقعيت مناسبي برخوردار نباشند، ولي روي كار آمدن حكومت پهلوي - به ويژه پهلوي دوم - فصل جديدي در تاريخ فعاليت هاي تبليغاتي فرقه ي بهائيه گشود. در اين دوران بهائيان با تأسيس تشكيلات گسترده، با مركزيت اسرائيل، به تقويت نفوذ خويش پرداختند، به ويژه آنكه سياست هاي دين زدايي رضاخان را موافق با برنامه هاي خود ديدند.
پس از كودتاي 28 مرداد 1332 كه ديكتاتوري اي قوي تر و مؤثرتر از ديكتاتوري رضاشاه در ايران به كمك بيگانگان تأسيس شد و نقش دولت آمريكا و نماينده ي او در منطقه ي خاورميانه يعني اسرائيل در اين حمايت ها در درجه ي اول اهميت قرار گرفت. از همين سال ميدان عمل براي بهائيان به عنوان كارگزاراني مطمئن در دستگاه هاي دولتي، وسيع تر شد، به طوري كه عكس العمل مردم ايران به ويژه نيروهاي مذهبي، علما و روحانيون را برانگيخت؛ تشكل ها و انجمن هاي مبارزاتي چون جمعيت فدائيان اسلام، انجمن ضد بهائيت حجتيه، انجمن تبليغات اسلامي و اتحاديه ي مسلمين كه در كنار نشر و ترويج احكام و قواعد اسلامي، مبارزه با بهائيت را در صدر اهداف خود قرار دادند. در ميان گروه هاي مخالف و مبارز با بهائيت، مؤثرترين گروه روحانيون و علما بودند كه با زعامت آيت الله بروجردي در يك حركت انقلابي، دولت مركزي را ناگزير به اقدام در مقابله با بهائيان نمودند. با نخست وزيري هويدا دست اندازي بهائيان به مراكز حساس مملكت شدت و فزوني گرفت. در اين زمان بسياري از مشاغل و مناصب مهم دولتي توسط اشخاص بهائي اداره مي شد. گسترش قدرت سياسي بهائيان، باعث افزايش نفوذ اقتصادي آنان گرديد به طوري كه در اين زمان، بسياري از شخصيت هاي سياسي بهائي، جزو سرمايه دارترين افراد جامعه محسوب مي شدند.
ارتباط ديرين بهائيان و يهوديان و گرايش جمع كثيري از يهوديان به مسلك بهائيت، از نكات قابل ملاحظه در اين تحقيق بود. اين ارتباط با تشكيل دولت اسرائيل به طرز عجيبي توسعه يافت و از آن پس بود كه بهائيان به سرعت از نفوذ اقتصادي و سياسي در ايران برخوردار گرديدند. همكاري شبكه ي بهائيت با فراماسونري در واقع يكي از ابعاد همكاري اين شبكه با صهيونيسم بود.
پس از پيروزي انقلاب شكوهمند اسلامي، زمينه ي فعاليت براي بهائيان و حاميان آمريكايي و اسرائيلي آنان محدود شد. از اين رو ناگزير راه مهاجرت را انتخاب كردند، غالب بهائياني كه از ايران گريختند به آمريكا رفتند. امروزه اين فرقه با مركزيت اسرائيل و بيشترين طرفدار در آمريكا، در سطح جهاني و در منطقه ي خاورميانه، شمال آفريقا به عنوان يكي از ابزارهاي بالقوه ي فرهنگي در اختيار قدرت هاي بزرگ براي مقابله با حركت ها و جنبش هاي اسلامي، به خصوص در منطقه ي خاورميانه مي باشد.