چنانكه در بخش دوم گذشت، بابيان و يا «اهل بيان» كه منكر پيامبري بهاءالله هستند و او را مرتد و دروغ زن مي دانند، ظهور و قيام سيد باب را قيامت موعود دانسته اند و او را همان مهدي موعود شمرده اند.
بابيان، از اين روي بهاءالله را دروغ زن دانسته اند كه خود باب در كتاب بيان نوشته: هر كس پيش از تمام شدن دو هزار سال، كه مطابق با عدد حروف «مستغاث» است، ادعاي من يظهره اللهي و پيامبري كند، دروغزن و مفتري است. [1] .
اما بهائيان، قيامت اصلي را همان قيام و بعثت بهاءالله دانسته و گفته اند نسبت باب به بهاءالله، مانند نسبت حضرت يحيي به حضرت عيسي است، بدين معني، كه: همانگونه كه مقام يحيي اين بود كه از ظهور مقام عيسي بشارت دهد، مقام باب هم نسبت به مقام بهاءالله، مژده دهنده بود: بهاءالله پيامبري است عمومي براي همه ي بشريت كه مقام او ايجاد كردن وحدت ميان انسان - وحدت مذهب، وحدت زبان، وحدت حكومت بوده است، ولي عملا بهاءالله نتوانست به اين آرزوها جامه عمل پوشاند.
پاورقي:---------------------------------------------------------
[1] كل من ادعا امرا قبل سنين المستغاث فهو مفتر كذاب اقتلوه حيث و قفتموه.