کشور توگو به صورت باریکه ای در عرض جغرافیائی کشیده شده است و در افریقای غربی و در ساحل خلیج گینه قرار دارد . عرض آن 60 کیلومتر و طولش به 600 کیلومتر بالغ می گردد . آب و هوای گرم و مرطوب و پرباران دارد .
توگو تا سال 1960م تحت سلطه فرانسه بود و از این لحاظ است که زبان رسمی آن فرانسه بوده و حتی سرود ملی به زبان فرانسه اجرا می شود و نفوذ فرهنگ استعماری تاثیر خود را در این کشور محروم افریقائی بخشیده و خودباختگی فرهنگی در آن قابل مشاهده است .
اکثریت سکنه 3697000 نفری توگو ، بت پرست و پیرو آئین های ابتدائی هستند با این وصف 25% مردم آن آئین جاودانی و پرصلابت اسلام را پذیرفته اند .
شهر سوکوده توگو مرکز تاریخی اسلام و یادآور تمدن باشکوه اسلام است که روزگاری در غرب افریقا اقتدار و شوکتی داشته است . اولیت مسجد توگو در سال 1820م تاسیس شد . ملمانان نواحی شمالی توگو از تیره های حوصه ، جرما ، کوتولی و چوکوسی هستند ولی در جنوب از برازیلی ها می باشند ، مسلمین در امور سیاسی و حکومتی نقش مهمی ندارند و حتی در مواردی تحت فشار می باشند ، با وجود اسلام زدایی و تبلیغات منفی غربی ها ، مسلمانان با انقلاب اسلامی آشنا هستند و ایران را بنام امام خمینی ( قدس سره ) می شناسند . برخلاف آن همه هجوم فرهنگی[415]و تخریب معنوی ؛ قرآن در قلب مسلمین توگو نفوذ دارد و آنان در عین فقر و محرومیت اقتصادی رابطه خود را با اسلام قطع نکرده اند و جوانان مسلمان در قلب آن خودباختگی و فلاکت ، قرآن به دست دارند و بی توجه به مظاهر فرهنگ بیگانه به ذکر و نیایش و عبادت مشغولند .