جمهوری سیرالئون

سیرالئون در غرب افریقا و در ساحل شرقی اطلس بین کشورهای گینه و لیبریا قرار دارد . مساحت آن به 71740 کیلومتر مربع بالغ می گردد . منطقه باریک ساحلی غربی سیرالئون از جلگه های پست شنی تشکیل یافته که کوههای کم ارتفاع پراکنده ای این ناحیه را از فلات داخلی جدا می کند . در فلات نسبتا مرتفع داخلی دره های متعدد نسبتا ژرفی مشاهده می شود . کوههای شرقی آن حداکثر 1948 متر ارتفاع دارند . آب و هوای آن استوایی و گرم و مرطوب است و متوسط دما به 21 درجه سانتی گراد می رسد .
در قرون گذشته بخش هایی از سیرالئون مرکز برده های افریقائی آزاد شده بود . در سال 1460م کاشفان پرتقالی ، سیرالئون را کشف نمودند و در سال 1896م سیرالئون تحت الحمایه بریتانیا قرار گرفت و در سال 1961م به استقلال دست[410]یافت . فری تاوون مرکز حکومت آن در شبه جزیره ای در کنار اقیانوس اطلس واقع است این بندر از نقاط دیدنی و زیبای افریقا می باشد . 4 استان دارد که هر کدام به 147 منطقه قبیله نشین تقسیم می شود . سیرالئون جزو کشورهای مشترک المنافع بریتانیاست و با شرق و غرب رابطه دارد .
مردم سیرالئون از نژاد سیاه بوده و 60% آن از تیره های تمنه و منده می باشند .
لمب کورون کو ، دیالونکه و کی سی از دیگر قبایل آن هستند ، افراد لبنانی ، سوریه ای و اروپائی هم در این کشور سکونت دارند . زبان رسمی انگلیسی و خط رایج آن لاتین است ولی مردم ، به زبانهای کریو ، کرئول و سودانی تکلم می نمایند . دین رسمی اسلام است و 70% سکنه 4 میلیونی آن مسلمان هستند .
روستانشینان که 68% سکنه را تشکیل می دهند به کشاورزی و دامداری اشتغال دارند . مهمترین محصول زراعی آن برنج است که تولید سالانه آن به نیم میلیون تن در سال بالغ می گردد ولی پایه اقتصاد آن بر استخراج منابع معدنی استوار است . این کشور دومین تولید کننده الماس صنعتی و هشتمین تولید کننده الماس زینتی در دنیا می باشد . طلا و سنگ آهن هم در آن تولید می شود . (6)
پاورقي:-----------------------------------------------------------------
6 - آشنائی با کشورهای افریقای غربی و مرکزی ص 74 .