جمهوری گینه با 245857 کیلومتر مربع وسعت در ساحل شرقی اقیانوس اطلس واقع است ، نواحی مرکزی و شرقی آن از فلات فوتاجالون تشکیل شده و در شمال شرقی ، جلگه گینه به سوی رودخانه نیجر سرازیر می گردد . در جنوب شرقی پوشش گیاهی انبوه استوایی مشاهده می شود . رودهای نیجر ، گامبیا و سنگال از فلات فوتا جالون منشا می گیرند .
در سال 1694م دولت اسلامی فولانی در ناحیه فوتاجالون بوجود آمد . در سال 1849م گینه تحت الحمایه فرانسه گردید و با شروع دوران استعمار مبارزات اسلامی اوج گرفت که منجر به ایجاد حکومت های : حاج عمر درمالی ، سامور در گینه و عثمان دان فودیو در نیجر گشت در سال 1958 میلادی پس از مبارزات طولانی مردم مسلمان گینه ، این کشور استقلال خود را به رهبری احمد سکوتوره بدست آورد .
در سال 1984م با مرگ احمد سکوتوره - رئیس جمهور وقت گینه - کودتایی در گینه رخ داد که پس از آن کشور گینه به غرب روی آورد و اکنون با فرانسه ، آمریکا و عربستان رابطه دارد . گینه به 27 منطقه تقسیم می شود و مرکز حکومت آن شهر کوناکری است .
کشورگینه 6790000 نفر سکنه دارد که 40% آن از قوم فولانی هستند که از قرون چهاردهم و پانزدهم باین سرزمین راه یافته اند . قوم مالینکه ( ماندینگو ) از مالی به این ناحیه آمده اند غیر از اینها 16 گروه نژادی دیگر در گینه سکونت دارند . 85% مردم مسلمان و بقیه پیرو مسیحیت و مذاهب ابتدائی هستند . مردم گینه به مسلمانان جهان علاقه وافری دارند و با پیروزی انقلاب اسلامی اعتقادات[408]مذهبی آنان ، شور و هیجان خاصی بخود گرفته و احکام اسلامی چون رعایت اجباری روزه منع کلی مشروقات الکلی و گوشت خوک ، مجازات زانی در این کشور اجرا شد و در 34 منطقه شکور شوراهای اسلامی بوجود آمد . غیر از زبان فرانسه مردم به هفت زبان بومی ( از شاخه سودانی ) تکلم می کنند . 75% مردم گینه در بخش کشاورزی مشغول به کارند و محصولات مهم آن نخل روغنی ، خرما ، برنج ، قهوه ، آناناس ، پنبه و بادام زمینی است . 35% بوکسیت جهان در گینه وجود دارد .